yalnızlığın sesi..

yalnýzýðýn sesi;
hüzün yayar havaya
yok eder yavaþ yavaþ tüm neþeyi
sanki oksijeni tüketir hýzla
ciðerlerin yanar, kurur
nefessiz kalýrsýn
olsa o an hiç farketmez
denize düþen yýlana sarýlýr
misali sarýlýrsýn
azota, metana, karbondioksite ve kimisi nikotine..

yýllarca sakladýðýn,
hayallerinle büyüttüðün
en derin,..
her þeyin
anlamsýz kalýr
silinir üzerlerinde ki tarihleri bir bir
... ve önemi
yitirilir, akar gider göz yaþlarýnda!

yýllanmýþ þarap deðillerdir artýk
þefkati özleyen duygularýn
’özündekilerin’
hiçbir þeyin olacak kadar yitirilmiþlerdir artýk
hiç emanet edilmemesi gereken
ellerde..
ve sen gidersin.
sadece...
haketmesende...

gidiyorum bütün aþklar yüreðimde...

gülden...

(18mayýs’07ikinciyenidekaranlýk ufuklaradoðru.. yeniden)
Sosyal Medyada Paylaşın: