Gökyüzünden yýldýzlarý topluyor yamalý elbise yapýp giyiyorum. Umutlarýmla saçlarýmý baðlýyorum. mutluluk maskesi takýyor; Kimse görmesin diye gecelere aðlýyorum. Derdimi döküyorum martýlara. Alýp götürüyorlar beni, bambaþka bir þehire; bir minareye burakýyýrlar sessizce burada huzur buluyorum. Yagmurtaneleri dökülürken avuçlarýma gül kokusu yayýlýyor bir yandanda. Her nefis bir melegi çagýrýyor yanýna insan kendini buluyor bir cami avlusunda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
tugce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.