Aldı Elimden

Yýllardýr bitmedi feleðin kini,
Aðlamak lüksümü aldý elimden.
Hüzün vadisinde býraktý beni,
Sararan gülümü aldý elimden.

Yalnýzlýk yurduma sevgiler ekti,
Sandým ki, bu defa güldürecekti,
Gönül ocaðýma inciri dikti,
Çiçekli dalýmý aldý elimden.

Korlaþmýþ gönülle, konuþmaz dile,
Muhtaç býrakarak çektirir çile.
El ele tutuþup vefasýz ile,
Çýktýðým yolumu aldý elimden.

Nice yýllar var ki, mevsim bahardý,
Avucuma sýðdý, daðlarýn ardý.
Þansýmý denerdim, umudum vardý,
Çýkmayan falýmý aldý elimden.

Sýzlayan yaramýn kökü derinde,
Göz yarasý iþler, kalp üzerinde,
Korkunç denizlerin orta yerinde,
Bindiðim salýmý aldý elimden.

Ateþten þarabý yaðdýrdý daða,
Can nasýl dayanýr, bu sarhoþluða?
Bin parçaya böldü, saldý boþluða,
Leyla’mýn çölünü aldý elimden.

Mehmet Nacar
Sosyal Medyada Paylaşın: