Kýpýrdandý yüreðim sardý vücudumu birden Ey sevgili, uzaktan gelen sen deðil miydin? Döndün sýrtýný, kopuverdin zamandan aniden Ey yaralý kuþ, gönlüme konmaya meyil miydin?
Etrafýný sarmýþ her biri kara kara bulutlar Ýstemezdin, öteler seni hep korkuturdu Ýçinde doðan sevgiyle yeþeren umutlar Bana olan sevgini defalarca sordururdu
Hýçkýrýrdý sesin sevdayla aþkýný anarken Ölmeyi sayýklardý, yokluðumda dudaklar Biz aþk soframýza ekmeðimizi banarken Mecnun’a adanýrdý hiç adanmamýþ adaklar
Gözlere perde inmiþ, yüreðe ise mühür Duymayan kulaða ne diye seslenir yürek Kalmaz birkaç güne yakýnda biter bu ömür Girilir kabre meleklerle aheste yürüyerek