Ben,

Git,
Güneþin battýðý yerde,
Ben,
Ve yalnýzlýðým var.

Deniz yummuþ gözünü,
Sýmsýký kenetlenmiþ dalgalar,
Ölü doðuyor,martýlara
Ay’ýn yakamozu.

Bir bulut,
Düþüyor karanlýða,
Ruhumda yanký buluyor,
Kýrmýzý çýðlýklar.

Öyle garip ki,
Öykünüyor bir yýldýz aþk’a,
Aþk ise yorgun,
Hayallere sýðýnmýþ.

Güneþin battýðý yer,
Umudun mezarý sanki,
Doðacak mý bir daha,
Silip,o ýslak göz yaþlarýný.

Ben dýþýndayým þimdi,
Ruhumun var oluþ zamanlarýnýn,
Sadece gökyüzü,
Hüzün ve de sen.

Gözlerini hatýralardan silip,
Göz yaþlarýmý koydum yerine,
Geceyi sundum,
Güneþin yerine.

Þimdi bir bedeni taþýyorum,
Olur olmaz,
Aðýr geliyor yalnýzlýða,
Yitirilmiþ bu aþk.



Sosyal Medyada Paylaşın: