Ey nazým hikmet ! Manzarasý bozulmuþ memleketinin Ne mavi gözlü dev, Ne de dev gibi sevgiler. Ellerin siyah örümcege Benziyenlerden ziyade Büyük insanlýk aç sokaklarda Hiroþiramada ölen kýz çocuðu Kimin umrunda Saçlarý,saman Kirpikleri fabrika dumaný gibi Sular bulanýyor, Þavký vurmuyor bize; Çýnara,bana,kediye Bir de ömrümüze Moskova’da kar yaðýyor Yüreðime kan damlýyor, Atlýlar! Kýzýl atlýlar! Atlarý rüzgar kanatlýlar, Ama umudu var büyük insanlýðýn; Topraðýnda gölge yok
07.02.2002
Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.