BILDIRCIN FIRTINASI
Kum kuma karýþýr, söylenir çamur oluncaya dek
Kan kana karýþýr, insan ölünceye
Sakla beni silahlý devlet, çamur ve ölüm
Nerdeyse geldi, fýrtýnayla köklerime gaga uçlarý
Patlak bir sepete doldurulan bedenim
Beynim, ellerim ve göðüs kafesim savrulup
Esip koca bir bozkýra yenmek üzere parmaklarým
Hareketsizce bekleyeceðim býldýrcýnlarýmý
Ve sonra, onlarla
Her Cuma çýkýþýnda, cemaatlerin koynuna girip
Çýkmayacak, günahlarý her biri kuþ olup
Kurak bir tarla ve sarý bir Çin tanrýsýyla birlikte
Soludukça haberler savurup göðe, yerdekilere güleceðim
Bileðe atýlan her çizik, pansuman sayýmý belirleyecek
Kolumu kaybedene dek, havralarda istavroz çýkaran
Güleç yüzlü ve sayýsýz býldýrcýnlarla savrulup
Yeryüzüne inerek, ölülerimi aþkla sarýp beyaza
Siyaha küfredip, kahverenginin içine gömeceðim
Ah o renkler yokmu .…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.