Bencilce Kirli

Bencilce Kirli

bencilce kirlendim hülyasýz
masum çýðlýklara çok mu uzaktýk
benzimdeki candan kiraz yaylalarýnda
avurtlarý çökük bir çocuk
uyandýðým her kýrýlan dal gürültüsünde
hýnzýr bir yoksunluk didikler gururumu
göz altlarýmýn onurusun sen
ilkbaharýmýzýn çeyizinde soluk
oysa çam ormanlarýydýk öðlen tutkulu
umarsýz kýr uykularýna kanmazdýk

ben ýrmaðýnda olmadým hiç mutluluðunun
bu akýntý asla senin deðil
yaralý bir martýnýn denize son defa bakýþýyým
aklýmda sadece bir daha ne zaman uçacaðým
surlarýnda göðe uzanan serseri yalnýzlýðýmýn
saçlarýna hiç dokunmadým ama kanadýmý sen kýrdýn
þimdi renk katarlarýmý istiyorum
belki anýsýz belki yorgun
resimlerde bir baþkasýný seviþindeki

bulanýkça sinmiyorum aylaðým herþeyine
senin sevmeyeceðin kadar
avare
sen beni sevmeyeceksin hiç
burgaçlarým oyuncaðýn
nabzýmda sýcacýk koþtuðunu bildiðin halde
duracaksýn
bana körpe ayrýlýklar hazýrlayacaksýn
gýcýr gýcýr kanamalar
vapur telaþlarý
avlularýnda güvercinler vurulmuþ evler
bana bensiz mutluluðunla
mutsuzluðumu

yüzün gevrek simitimdi
seni zorla da olsa öpmesem doymazdým
nerde bir özlem yeþerse orda sen baharsýn
nerde bir çocuk büyüse orda sen anne
nerde bir þair ölse
sen
orda kalýrsýn
sen yenildin mutluluðuna
yangýnýmýn yetimi
acemi aydýnlýklarda þimdi
hangi güneþten ellerin alýç toplasýn
ellerini topraðýma daldýr
saçlarýmda uður böcekleri oynaþsýn
seslensem duyar mýsýn?
’-topraðýmý fazla eþeleme
beni böyle görme utanýrým
sana yumuþak yürekli çiçekler sunacaðým
taþ yastýklý yataðýmda’

...

sana bir tan aðartýsý ayýrdým
güneþ mutluluðunla ýrgalansýn
dað yollarý tozluysa anlarým
benimle ayný yaðmurda ýslanmamýþsýn

saatler hýrçýnca ufkumu uyarýr
ölümle saðdýçlýðým dikilir kapýma
masallar hala böyle cilveli
bað gazelleri anaç hüzünlerime
bakarsýn gene kapýný açarým
bana býraktýðýn kýrýntýlar için

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: