GÜL-İ HAN
Yangýn yeri gülistan,
Körpe fidanlarla dolan kabristan,
Ve kavruk dudaklarýmdan dökülen figan.
Resmidir sensizliðin can,
Gel artýk,gel ne olur Gül-i han.
Boynum bükük ceblerimde elim,
Koltuðumda inleyen kesik emelim.
Hep seni aradým firkatin yollarýnda,
Seni sordum içimin gezginlerinden,
Seni sordum sensizliðin bezginlerinden,
Yorgunluktan ikiye bölündüm sanki dizlerimden.
Tut elimden,tut ne olur Gül-i han.
Sensizlik, bir hüzün olup çöktü bað(r)ýma,
Bir kývýlcým olup tutuþturdu harmanýmý.
Bir yangýn yerine döndüm sanki dondurucu ayazda.
Üþüþen bir gözyaþýna döndüm mevsim-i yazda.
Sensizlik girdabýnda karardý bembeyaz düþlerim.
Ufuk çizgilerinde asýlý kaldý çocuk gülüþlerm.
Gül artýk,gül ne olur Gül-i han.
Sen gülersen ufuklarda gülecek,
Toprak ana yeniden gelinliðin giyecek,
Iþýk yaðmurlarý boþanacak fer-i bitmiþ gözlere,
Tebessümler yaðacak umut çiçeði yüzlere,
Gül suyu fýþkýracak rahmet pýnarlarýndan,
Akacak kurumuþ damarlara,umutlara,yarýnlara...
Sýra sýra sevgi fidanlarý yükselecek kýyýlarýnda,
Ýnanç beyazý kuþlar mutluluk naðmeleri estirecek dallarýnda,
Bir baþka esecek rüzgar ve bir baþka açacak çiçekler,
Sis çöken daðlarýn doruklarýnda.
Ey yaðmurlarýn ve mevsimlerin efendisi,
Ey müþfik göklerin gül kokulu nefesi.
Güldesteler yazýlacak adýna demet demet;
Harfler elele verecek mýsralarýnda,
Kelimeler muþtular taþýyacak omuzlarýnda,
Cümleler! senin için yürüyecek Gül! Diye.
Kelepçeler vurulacak zulmetin bileðine,
Gülbayraðýn çekilecek Aþk’ýn kutsal direðine.
Ahmet BOZ
29.06.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.