-mülteci- bilinmeyen bir geminin sayýsýz kamaralarýndan birindeyim belki duyulduk bir yerde inerim...
havasýz ve aðýr bir koku günýþýðýna hasret bekliyorum gece ile gündüzü kaybettim hangisi yeni güne merhaba der bilmem... her parçam ayrýldý sanki bitkinlik hat safhada, yoruldum... tükeniyorum hiç bilmediðim deniz sesinde sürgün edilmek, iþte bu olsa gerek kendimi mahkum edip terk-i diyar etmek...
-kaçak- sessiz gece... karanlýk sokaklar koþuyorum sessizliði yýrtarcasýna bir hadise de patlak verdi belimdeki revolver, anam derdi hep þeytan iþidir oðul diye ilk defa deðil aslýnda, ama ilk defa gibi tir tir titriyorum... piþmanlýk gölgeme yapýþtý yine býrakmýyor yakamý siren sesleri geliyor kulaðýma saklanacak bir kuytu arýyorum geceye pusup sabahý bekliyorum
bir baþka þehir bu gece manzarama bakýyorum durduðum yerden ne deniz var ne de beni aydýnlatacak ýþýk kör karanlýðýn dibindeyim sanki çöktü üzerime çökecek bir kaç sarhoþun kirli artýklarý parçalanmýþ bir kaç þiþe cam yakalanma korkusu ensemde mülteci geldiðim bu memlekette kaçak oldum, bir cinayetin pençesinde...
-ve infaz- yakayý eleverdim, buruþtu elbisem zincirlere vuruldu ellerim hatýralarým geldi gözlerimin önüne ilk park da top oynayýþým ve sevdiðimi söyleyemediðim son yarim uzunca bir elbise giyiverdim bembeyaz tövbeye vakit kalmadý, zaman az... umut fakirin ekmeðiydi ama ben hep kaybedenlerdenim, doðumdan baþlayarak
yanýmda iki gardiyan yürüyorum yaðlý ilmiðe celladýmýn suratýnda tatlý bir gülümseme cana susamýþ gözleri kirlenmiþ yüzümde hiç konuþmadým sehpaya çýkarken ne de bir isteðim oldu giderken ne de korktum ölümden mülteci gelip kaçak olduðum memlekette canýmý verdim bir infazýn neticesinde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammedammar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.