Karanlýk kuyularda, hapis kaldým bir süre Kalýnca duvarlarý, bir türlü yýkamadým Yalnýzlýkla savaþtým, yenildim göre göre Siyah gözümü aldý, ýþýða bakamadým
Tökezledim yürürken, zemin saðlam deðildi Alným yere saplandý, düþünceler eðildi Ýnsanlar tarafýndan, hep yüksekler sevildi Ben topraða sýrt dönüp, göklere çýkamadým
Gölgeme buldum suçu, kovaladým döverek Mantýðýmdan vazgeçtim, deliliði överek Kibrit çaktým benzine, soðuklara söverek Sular bile yandý da, ateþi yakamadým
Þahika Güray
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahika Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.