KARANLIKTA KALDIM ANNE!
Tütün kokusu sarmýþ yüreðimin bütün odalarýný
Nikotin parmaðýmý iki yandan kuþatmýþ
Taþlarýný sayarak yürüdüðüm uzun kaldýrým
"bama lan üzerime!"der gibi süzüyor beni
Baþým dönüyor anne...
Hastalýktan deðil,kavruk güneþin ýþýklarýndan da deðil,
Yalnýzlýktan anne,
Artýk yanýma dost bildiðim afilli yalnýzlýktan...
Karanklýkta kalmýþým anne...
Korkudan deðil,ýþýksýzlýktan da deðil,
Çaresizlikten anne,
Artýk hiçbir zaman deðiþtiremeyeceðim çaresizlikten...
Üzerime üzerime geliyor ,
Tek göz odamýn gözüme karanlýk görünen pembe duvarlarý,
Açamýyorum kapýlarý,gelemiyorum yanýna
Sersefilliðin çelik iðneli hýnçlarý boynuma geçirilmiþ
Prangalar vurulmuþ ayak bileklerime
Yüreðim git desede,kaç desede
Dermaný kalmamýþ aciz bedenimin
"Dur gitme"diye fýsýldýyor kulaklarýma
Dudaklarým lal olmuþ...ne çare
Yüreðim isyan türküleri çýðýrýyor yalnýzlýða,
Gözlerim ama olmuþ...ne çare
Ben sizi kurtulamadýðým kabuslarda görüyorum anne
Þah damarýmda kýpýrtýlar var...
Kaným kaynýyor fokur fokur anne
Duramýyorum yerimde
Kýrýp geçiyorum etrafýmý
Ama olmuyor....olmuyor anne
Gücümün yettiði kadar,sesimin çýktýðý kadar
Avaz avaz baðýrýyorum son nefesimde;
"KURTAR BENÝ...KARANLIKTA KALMIÞIM ANNEEEE..."
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdussamedgedik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.