Çığ Gibi Çökerken İçime Karanlık,

Senden daha çok ilgilendim diye
Ýnle, cinle, dinle
Ýn-cin-din
Biliyorum.

Ne kadar da mutluydum oysa seninle…


Kalbimde in cin top oynuyor þimdi;
Sen yoksun,
Seyircim yok, seyir-cin yok
Ýnciniyorum.

Bu gidiþle yosun baðlayacak gönül yosun…

Ýn-çýk, in-çýk; bunu seviyorum.
Cin-çýk, cin-çýk; cini kovuyorum.
Diðerine?
Benim deðil, dokunamýyorum.

Ölümlü dünya. Yaþamla sýramý savýyorum…

Çýð gibi çökerken içime karanlýk
Sarýldýðýmdýr –denizde yýlan- piþmanlýk
Senden hiç ayrýlmadý gerçekte gönül
Beni affet! Benimkisi göz kaymasýydý bir anlýk.

Tek çýkar yol: Hakka kulluk nefse düþmanlýk…


Sosyal Medyada Paylaşın: