Kim sorarsa; Seviyordun, elvedasýz gidiyorsun Seni tanýdýðým güne binlerce kez lânet olsun. Sýrtýmdan hançeri sokup; “Saðlýcakla kal” diyorsun Seni tanýdýðým güne binlerce kez lânet olsun.
Gönlün baþka dala konmuþ, kanat açmýþ gidiyorsun Gururum var diyemem ki; “Kal, gitme kal ne olursun !” Beni düþünüp, üzülme; Sen nasýlsa unutursun Seni tanýdýðým güne binlerce kez lânet olsun.
“Bir daha asla” diyerek, tüy dikip te gidiyorsun Yaraya tuz basmayý sen, marifet mi sanýyorsun ? Sevenin ahý alýnmaz, Allahtan da korkmuyorsun ! Seni tanýdýðým güne binlerce kez lânet olsun.
“Yaþandý ve bitti” deyip, nokta koyup gidiyorsun Gidene “Dur” denilmezmiþ, dilerim mesut olursun “Yaþananlar unutulur” sen, öyle mi sanýyorsun ? Seni tanýdýðým güne binlerce kez lânet olsun.
Lânet olsun, lânet olsun; aþký oyun mu sanýrsýn ? Bundan böyle sen bu aþkýn elâ gözlü celladýsýn. Lânet olsun, lânet olsun; sol yanýmda tek sýzýsýn Seni ne çok sevdim bilsen; Yar… kendinden utanýrsýn !