Dün mazi, Bugün gerçek, Yarýn hayalken, Neden? Suya benzetilir ZAMAN! Nasýlda , Kayýp gidiverir avuçlarýmýzdan... Üstelik, Ýliklerimize kadar içindeyken hayatýn.
Bitmez yaþadýkça sorgusu hayatýn, Bir anladýn, Bir yanýldýn.. Bazen karýþýr gerçekler HAYALLERE, Bazen hükmeder, hayaller GERÇEKLERE..
Sýrasýný savmada sessiz ce Yaratýlan herþey, Bugün olan , Yarýn yok... Sevgiyle bakan gözlerde, Umutsuzluktan eser yok...
BÝRdik çoðaldýk,bin olduk, Her kötülüðü biz kendimize yaptýk Taþtýk da kabýmýzdan , Sýðamadýk evrene, Oysa acý gerçegi ögretir Ýki metrelik bir bez parçasý bize..
Severiz CANI, Caný veren hürmetine.. Katlanýrýz her derde ,çileye Bizi gören hürmetine.. Sevda için can veririz, Can kýymeti bilene...
CANlar Toplanýp gideriz birgün, Bize CAN VERENE....
Hiçbirþey sürmez sonzuza Ondan baþka..
Hükmüzüz kelebeðin ömrü kadar
Ýki adým sonrasý, Dipsiz uçurum..
Üstelik kanatsýz, Üstelik çrýlçýplak..
Unutulur ve gideriz, Yoksa bizi HATIRLAYACAK....
turgut CENGÝZ Nisan þiirleri 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
turgutcengiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.