SEN BEN GİBİ OLMA EMİ

Sen ben gibi olma emi
Tut yakasýndan karanlýðý silkele
Dökülsün güne sabahlar

Ben ki…
Geceye mahkum yarasalar gibiyim
Iþýkta görmez gözlerim
Seslerin peþindeyim mütemadiyen
Sen bana bakma, aldýrma, hele ki hiç özenme
Dönme…
Gittiðin yerde kal
Ben yaþýyorum apar topar
Heveslenme boþ yere
Gece alýþkanlýk yapar


Ben ki…
Köþe dibinde gölgelere sýðýndýðým zaman
Ya da avare dolaþýrken caddelerde
Sensizliði yaþýyorum
Bazen düþtüðümde akþamcý meyhanelerine
Kadeh diplerinde hep sen kalýyorsun
O son damla sen gibi akýyor içime
Bekliyorum,
Sen bana benzeme emi
Ben boþ yere umutlanýyorum

Ben ki…
Bu yollarda yalnýz seyyahým
Bir kere hayalini görsem,
Diniyor ruhumdaki susuzluðum
Çocuklar gibi seviniyorum düþlerimde sen varsan
Piþmanlýðým kendime
Dualarým sana her yatýþýmda
Ve her kalkýþýmda sana amin’lerle uyanýyorum
Yüzümü sürdüðümde secdeye Rabbim affetsin diye
Yüreðim burkuluyor acýlar kaplýyor benliðimi
Cehennem ateþlerinde yanýyorum
Sen bana benzeme emi
Ben içimde yalnýzlýðý taþýyorum.

Sen ben gibi olma emi
Ben senin yokluðunu bile seviyorum
Biliyorum
Yüzüme kapalý tüm kapýlar
Ýncinmiyorum

Sen ben gibi olma emi
En son yürek ölmesi gerekir
Ben ilk önce öldürdüm yüreðimi

Söz he mi?
Gelmeyeceksin
Görmeyeceksin

Bana benzemeyeceksin emi.

Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın: