Küçük yaþta verdiler Eline kýrýk bir saz. Arkadaþým yok diye üzülürkan Sýrdaþýn oldu o saz. Sen etten kemikten sinirden Arkadaþýn duttan meþeden simden Beraber yatýp beraber büyüdünüz Birbirinize aþýk oldunuz bilmeden. Diyorsun ben adem oðluyum Sazým ise özümün sözüdür Yýllarca gezdim sevðiyi bulmak için Ben oldum deli sazým ise divane.
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullahziya kabak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.