biliyor musun
gerçeðin eninden süzdüðüm
bir düþtüm ben
hüzünlerden gizli büyüttüðüm
demetlerce gülüþtüm
hayallerimin ucuna kirpiðimi iliþtirirdim
damlardý kalemimden
sen diye inlediðim sesim
dillenirdi sanki ümitlerim
iþte gittin
artýk damlayýþlarým sensizliðime
yokluðunda zindan zifirisisin
ýþýklarým þaþkýn birer kördüðüm
yalnýzlýða çizilmiþ þarkýlardan söküldü özüm
varlýðýnla mutluluktu körlüðüm
artýk
sabahýn hali belli geceden
isli bir tan yeri bulur oldum sabahlarda
dinsin dedim yok oluþlarým
sevdiðim Ýstanbul’umda dolaþtým
çözülmekten korkarcasýna
yaðdým çaðladým
gözümün deðdiði her yer
çiçeklenir sandým
yanýldým be aþkým
yanýldým
þimdi
benim gibi þehrimde de
inceden bir yaðmur var
döndüðüm her köþeden
sabýr bana göz kýrpar
göðümün mükafatý oldu
dallarýna açtýrdýðý bulutlar
lütfen
gelme artýk hayallerime
býrak sahipsiz kalsýnlar
içime düþüyor bakýþlarýn
sen unutkan bir acýmasýzsýn
düþtüðüm satýrlardan
bulup da beni çýkarmadýn
sevmiyorum artýk
kendimi de
bu þehri de
her ikisi de sen kokuyor
soluksuzluðun öyle hýzlý ki
beni yoruyor
her an
can evimi kanýrtan
bir hançer var nefesimde
sensizliðin bilediði
bakýþlarýmý bile kanatýyor keskinliði
bu hançer ki
kesti attý senden öncesini
gelme dedim ama
söz dinlemez olduðunu unuttum
ayak seslerini duyurmadan
yapýþtý yine ellerime hayallerin
ben sýzar oldum kollarýnda
kadeh kadeh
özlem içmenin sonunda
göðe çevir gözlerini bak
ben yaðýyorum Ýstanbul’a
görür mü sence
böyle bir seven daha
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.