Terk ettiðim þehirler, Kalemine hicran bulaþan þiirler gibi.. Ve kadýnlarý Aynadaki fahiþeyle yüzleþir her an Ben ne zaman ardýma dönüp baksam Sessizliðim tepeleme büyür.. Büyür içimdeki terk ediliþ Ki hiçbir gidiþ koymamýþtýr böyle. Ben, terk ederken beni, Sus olur ardým.
Ve geceleri þehirlerin.. Islak saçlý fahiþelerin aðzýna sakýz olur Ýpteki mahkum gibi Son sözümü akýtýr kalem Terk ettiðim her þehir, Aðlar gözyaþýyla timsahýn..
Ýflahýmý kanatýr yüzleþmelerim Terk edince son kalan ben.. Anlarým acýsýný þehirlerin.. Susuþlarým büyür içimde Büyür piþmanlýðým. Büyür de göç edemem artýk, Kendimden kendime.. Ýstesem de dönemem Islak saçlý fahiþelerin þehirlerine..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Derin.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.