Acı...

Anlarýn dikeninde izleyen býçak
Saplar yüreklere delik deþik
Hüzün damarýnda sýcak
Karabulutlarýn döktüðü acý yaðmuru

Ruhlarý heyelanlarla yýrtarak
Eðik baþlara yýðýlarak
Ufuklarýn kaþlarýna uzanan
Ah-ü figanýn fýsýltýsý

Ey acý
Seni sende sorarlar
Mesut kokularý ararlar
Acý eken, felaket görür
Ýbretin hazin dudaðýna sokulur
Tarihin vakit sayfasýnda lanetle anýlýr

Yitik kentin ensesinde
Yýkýk esaretin sesinde
Solan günlerin yapraklarýnda
Yankýlanan ahlarýn yaþlarýnda
Yeryüzünü doldurur, yüreklere acý daldýrýr
Sulara üflenen kaçýþ selleri

Topraðý iþgal edilerek
Özgürlüðü elinden alýnarak
Uzaklýklarýn nefesinden çalýnarak
Mahsunluðun kýrýk diþlerinde
Acýlarla öðütülmüþ insanlýk

Mahkum günleri sislere kazýnmýþ
Bedenler adres sormuyor kör kurþun
Ruhlarý odasýndan çýkaran kör vurgun
Acý kalblerin bahçesinde durgun

Özkan Karaca


Sosyal Medyada Paylaşın: