Yalnýz kaldým odamda oturuyorum camýn kenarýnda.. hayt bitmiþ, zaman durmuþ, gökyüzü karanlýk yorganýný cekmiþ üstüne.. dört duvar arasýnda kaldým ben yine ! Param parca yüreðimin köþesinde fýsýldaþýr hatýrlar, Penceremde hüzün, kalbim ise sokaklarda aðlar ! icimde tuhaf bir sýzý.. tarifi olmayan acýlar .. ne sevdiðim biri var ne sevebileceðim, Hayat bu ise yaþamak neye yarar ?
Hayaller kalmadý...umutlar tükendi... ve en sonunda Herþey bitti !!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sudemm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.