-Başlıksız-

Bir þey var canýmý yakan....



Hayattan tat alamýyorum..Seni düþünmeden edemiyorum.. Sensiz geçmiyor zaman..



Ölüm sessizliði gibi çöktü sessizlik içime..acaba Baðýrmak istesem sesim duyulurmu sana.

.......



Dilim konuþmuyor..Kalemimse susmak bilmiyor þiirlerimde sen oluyorsun gözlerimden sayfalara akýyorsun..



Herkes üzerime geliyor ’sen ?’bile. .Baðýramýyorum açýklayamýyorum sadece susuyorum..

’Seviyorum hem de ölesiye’ . .Kilitliyorum dilimi..

Susuyorum..



Öylece bakýyorum sessizce bitiþi izliyorum..

Sessizce gidiþini izliyorum..

Sessizce büyük hasretlere özlemlere atýyorum yüreðimi..

Donuk ve boþ gözlerle her yerde o tatlý güzel gözlerini arýyorum..



Herkes için mi yaþýyorum ’hayýr!’ sadece senin için yaþýyorum

Neden mi susuyorum peki?

Gücüm yok onca þeyin ardýndan sana zarar vermeye ..

Gücüm yok!!



Sevdam çok büyük ama yetmiyor..

Bak yine ellerim bomboþ..

Bak yine gözlerim bomboþ..

Yoksun!!

Bir daha da olmayacaksýn korkarým..

Bu gidiþ sende bir bitiþ.

Bende acýya hasrete özleme yokluðuna dair her þeye yeni bir baþlangýctayým..



Bunca acý bunca hüzün


Biliyorum yorgunsun. Yaþananlar bu kadar yoðunken bir gün

hiç beklemezken aniden yapayalnýz kaldýðým

sanki bütün

dünya omzuma yüklenmiþ de taþýyamýyormuþ gibi hissediyorum kendimi.

Üstelik o aðýrlýðýn ne zaman kalkacaðýný asla bilemiyorum.

Sanki hayatýnýn sonuna kadar hep böyle hep yorgun ve bitkin olacagým

Umudum sevincim kalmadý.

Kýrgýným herkese ve her þeye. Yarýna dair hiçbir þey düþünemez oldum.

Hatta sýk sýk ölüm geliyor aklýma. Sanki ölürsem bu acýdan bu yükten

çok çabuk kurtulacakmýþým gibi…



Herkes mi vefasýz diye düþünmekten kendimi alamýyorum.

Bu kadar kolay mý aþk? Bu kadar çabuk harcanabilir mi?

Ah yüreðim ne çok kandýrýldýn ne çok…



Bir þarký çalacaðým “Nerede bende o yürek yardan kaçacak…”

dinler misin?



Her þeyi boþverip sadece aþka adamýþtým kendimi

Zaten böyle yaþandýðý zaman onun adý aþk oluyo.

Diðer türlüsüne ne denir bilmiyorum .

Býrak herkes dilediði gibi yaþasýn ama sen her zaman

aþka ada kendini.

Kýrýlsan da yýkýlsan da aþka ada.

Baþka türlü bulunamýyor ki mutluluk…



Bir kadeh daha içeceðim ben ya sen? Peki sende bi kadeh alýrmýsýný benle?

Yara yarayý deþiyor ne yapayým ki…

Kýzma kendine sen hatalý deðilsin. Yaþamak istediðin gibi yaþadýn

kendi tercihini yaþadýn. Anlamadýysa çekiver kuyruðunu gitsin!

Rahatlat içini elinden geleni yaptýn. Son ana kadar vazgeçmedin

ki bu yakýþýrdý sana zaten.

Aðla utanma. Gözyaþlarýn onurundur saklama.

Sen asýl aðlamaktan korkanlarý ayýpla yadýrga.


Aslýnda uyusam da uyanmasam diye düþündüðünü biliyorum.

Ya da her þeyin sadece bir rüyadan ibaret olduðunu…

Gerçeði kabullenmek öyle zor ki… Sen þimdi ayný sokaklarda

tek baþýna dolaþýrken bende keþke yanýnda olsam diye hiçleniyorum.

Her adým canýmý yakýyor.

Kaç yarýný daha böyle umutsuz böyle acýyla geçirecegim belli deðil.



Yine de her þeye raðmen ben seni çok ama çok seviyorum..........


tusem.....
Sosyal Medyada Paylaşın: