SULARA
SULARA
Güneþin burcunda erirken zaman,
Hayatýn sýrrýný sordum sulara.
Daðlarýn baþýna çökünce duman,
Gönlümün derdini kardým sulara.
Hâl karma karýþýk,gelecek meçhul,
Hayat paramparça, sevgiler pul pul,
Hâyal mi gördüðüm kullar kula kul,
Çelikten tuzaklar kurdum sulara.
Günü böldüm yýlý çarptým,topladým,
Gönlüme kaç gece hançer sapladým,
Bütün rüyalarý sýrla kapladým,
Düðüm üste düðüm vurdum sulara.
Ne dostta vefa var, ne yârda vefa,
Yenildim bahtýma bilmem kaç defa,
Mermeri eritir çektiðim cefa,
Yýllarýn yükünü sardým sulara.
Düþmaný sevmiþim can bile bile,
Þah mat deyip çekti resti gam çile,
Yüzümde beliren çizgiler ile,
Piþmanlýk hýrkamý serdim sulara.
Hayat zýtlar ile sýnav kuyusu,
Kederdir, neþedir gözyaþýnda su,
Efkârlý bir günde boþadým usu,
Varýmý yoðumu verdim sulara.
Gönül kazanýnda çile piþirdim,
Bir ok attým Kaf daðýndan aþýrdým,
Bulutlarý gökten yere düþürdüm,
Yýkadým tül diye sardým sulara.
Hicranýmý çözdüm belekten bu gün,
Aþký çekip aldým felekten bu gün,
Eleyip geçirdim elekten bu gün,
Hasreti çarmýha gerdim sulara.
. Ýbrahim Saðýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.