Gecenin ( Gözlerinin ) Kahverengi’si!!!
Gecenin ( Gözlerinin ) Kahverengi’si
Hep uzaklardan daldým gözlerine,
Öyle seyrederken kahverengi düþlerde bulurdum kendimi,
Ve kaybederdim kendimi..
Zaman da yalancýydý Sanki ve düþmandý..
Yanýndayken çabucak akýp geçerdi..
Kaybolurdum iþte renklerin en kahverengisinde,
Gözler bir renk yalnýzca yüreðimde,
Tüm renkler kahverengi gözlerde,
Her bakýþýmda...
Her bakýþýn içime iþlerdi,
Nefesim kesilir, bedenim titrerdi,
Gözlerinin kahverengisinde seyre çýkmak
Beni kaybederdi!
Gözlerinin kahverengisinde,
Hücrelerime kadar iþlerdi,
Ýçim acýmaya ve kanamaya baþlardý,
Ruhum gezinirdi kaybolmuþluklarda,
Ve Senin rengin yayýlýrdý vücuduma.
Sessiz sessiz içim kanardý,
Her bakýþýný içime çekerdim,
Nefesin gibi..
Uzaktýn belki, belki göremiyordum ama Yakýndýn,
Nefesim gibi..
Gece de þimdi kahverengiydi,
Geceyi yaþýyordum bir de Sensizliði,
Senszliði içime çekiyordum,
Bir de gecenin rengini,
Seni yaþýyordum Sensiz,
Acýtýyordu bazen o kahverengiler,
Ama o bile güzeldi.
Seninle!
Gecenin kahverengisiydi!
Gözlerinle acýtman bile Güzeldi!
Her yerde Sen vardýn, Hep Sen vardýn Yüreðimde,
Hep Sen vardýn renklerimde,
En çok da gecelerimde,
Güzdüzleri vardýn birde,
Her aným Seninle geçiyordu.
Hani gözlerine bakýyordum ya utanarak,
Ýþte o zaman farketmiþtim onlardaki güzelliði,
O zaman vurulmuþtum,
Ne güzel bakýyorlardý,
Ýtiraflara soyunuyordum bakarken,
Gözlerindeydim iþte,
Ýtiraf ediyordum kendime,
Bakýp giderken dalýyordum birde,
Uzaklara..
Nereye götürüyordu beni bu renkler?
Bu kahverengiler?
Çok uzaklara götürüyordu
Ve dünyadan bile ayrýlmýþtým.
Korkmuyordum ama
Öleceksem bile
Ölmeliydim Gözlerinde!
Sensiz nefes almýyordum,
Her nefesimde de Sen vardýn,
Sensiz bir saniyem bile yoktu iþte,
Hem bendeydin,
Hem uzaktýn..
Susmuþtu yüreðim..
Sürüklüyordun onu istediðin yere.
Hesapsýzca kabullenmiþtim Gözlerinde kaybolmayý.
Nice sonra düþlerimi aramaya baþladým,
Ama düþ deðil gerçekti,
Ve gecenin o kahverengisinde,
Gözlerindeydim.
O da yetmemiþti, Kaybolmuþtum!
Gecenin kahverengisinde kaybolmuþtum.
Uyanmak istemiyordum bu gerçekten.
Sabah olmasýn istiyordum.
Ama sabah oldu ve güneþ geldi.
Gecenin kahverengisi yüreðimdeydi.
Pembe Siirler --- 17.10.2008 --- 11:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.