bahçývan; kuruyor dedi bak tüm çiçeklerin gözleri dolu dolu. güldüm. benim çiçeklerim kurumaz dedim. kuruyor, vallahi kuruyor dedi iki damla yaþla. merak etme kurumaz dedim benim çiçeklerim, gönül bahçeme aþk tohumlarýyla ekildi onlar kurumaz dedim. aðladý bahçývan derin bir offff çekerek. senin o gönül bahçende ekilen aþk tohumlarý ha dedi. kuruyor, kuruyor. kýr çiçekleri yaðmurla büyür, þarký söyler onlara sabah rüzgarlarý, ay, akþamlarý onlara seranat yapar bilir misin? Ama bak senin aþk çiçeklerin kuruyor ne þarký söyledin, ne okþadýn, ne þiirler okudun yapraklarýna. sevgisiz kaldýlar, þarkýsýz, þiirsiz kaldýlar, kuruyor çiçeklerin. hani hiç ayrýlmazdýn yanlarýndan bir zamanlar, okþardýn kadýn teni gibi incitmeden ne oldu birden bire? severdin her birini ayrý ayrý gülü, Karanfili, fesleyeni, kardeleni, zambaðý, laleyi, gelinciði.... ama bir ayrý severdin papatyayý baþka bir dille konuþurdun onunla sanki kuþlar gibi, kelebekler gibi, kendini katardýn yapraklarýna.
Kuruyor çiçeklerin bak alý, moru, sarýsý, pembesi, hepsi kuruyor. dayanamazsýn biliyorum onlara hadi yeniden sula onlarý sevginle, okþa her birini, kurutma çiçeklerini, kurutma papatyalarýný bak üstünde kalbinden sýzan ince yaþlar var sanma onlar çið taneleri. kurutma çiçekleri hele papatyalarý þehit mezarýnda sakýn kurutma!... Bahattin KIZILKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
vatanperest Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.