Suluova Ancak Böyle Rahatlarım..

I..
Þimdi, 
Üþüyor beni bekleyen þehir
Bir istasyon, 
Ayrýlýklar çekilirken
Ýçimde incinmiþ uzar bir garip hayat
Sabah ayazýnda hatýrlýyorum
Hoþlanmasam da susmaz 
Kývýlcýmlarýn da parlayan bezgin raylarý
Gökyüzünü sarmýþ sürgün yer gibi
Yeniden baþlar
Hep gider koþar adým
Aðlamaklý sevdalarý uðurlarken 
Sabah ayazýnda bu ilk haykýrýþý da deðildi
Korna sesinde uzun uzun soluduðu
Rüzgar sesinde daðýlýr aylak aylak kara dumanlarý
Ve kimsesiz masum ekim gençliðim
Ürkek haliyle baþýboþ bulvarda 
Kaldýrýmlara öfkesi sarkmýþ sýrlarýyla
Bir kenara koymuþken nedenleri
Ayak izlerinde terkedilmiþ
Aðýtlar döker solgun mor lavinyalar
Orada gün içinde içime yerleþen
Geçmeyen yalnýz yaðmur rüyalarým
Hüzünlerin þehri mutluluk kýsa bir zaman
Bir yabancý gibi soðuklar beni yorar 
Ne küskün mevsimler tüketmiþim uzaklarda
Eskilerden kalma
Ne kadarda deðiþmiþ her þey 
Kenar mahalle unutulmuþ bugün sonbahar
Bir þeyler eksik nedense
Selamsýz bir suluova ayaz vakit
Kartpostallarýn gülümseyen sokaklarýnda
Evlerin açýk pencerelerinden artýk gelmiyor
Saç yaðlýsý mutfak kokulu misket düþlerimiz
Sahi nerede gülerken bile
Düþlerimin bakýþlarý arasýnda
Daha kaç kýrgýn resim eskidi
Anlatýr hatýra býrakan 
Bu hikayede çocuk sesli þehir
Zamana yetiþemesek de olsun
Her zamanki gibi söylenen
Onlar o tutkulu sürgün kuþlar
Bir gün gene dört mevsiminde
Kanatlarýyla sessizce dönecekler...

II...
Ne vakit ýþýklar sönmüþ
Herkes çekilmiþtir þimdi evine
Hayli zaman geçsede
Sokak lambalarýnýn loþ ýþýklarý altýnda
Beklerdi keyifle beni
Saatsiz kahvaltý sofrasýnda hep ayný gözlerle
O þehrin suluova gözyaþlarýnda
Sallarken tenhada bile kuyruðunu
Unutulmuþ isteksiz olmanýn
Reksin vazgeçer gibi ürkekliði
Akmýþ gözyaþlarý sinmiþ o dut aðacýna
Kaybolmuþ gençlik hayalleri içinde
Eski yerinde geçmiþ ýssýz bir hayat
Sadece þimdi o aðýr uykuda olan
Þehrin uzun dar sokaklarý artýk terkedilmiþ
Kýr düþmüþ ihtiyarlarýn çok bilmiþ
Yabancý süzer selamsýz o bakýþlarýnda
Dostlarýn tanýdýk ihanetini duyuyorum
Heyecanlý heyecanlý fýsýldaþarak anlatýyor
Hatýrladýðým heybetiyle selimiye caddesinin
Akdað’ýn o coþkulu
Yarýnlara inat tutsak boþ kalabalýðý
Fiyaka düþkünü dalkavuk gözler
Rüzgarlý yapraklarýn sesinde dönüyor
Aðlayan topraðýnda güz hasadý sesleri
Suluova tersakan çayýnýn okþayan
Akýp giden zamanýn ihtiþamýyla
Sonbaharda bir rüya gibi bir sevinçle kývrýlarak
Aðýrlar bu hikayede suluova
Haným kýz huylu aylak sokaklarýyla...

III...
Þimdi, dolaþýrken
Umduklarým mý teselli edecek beni
Çocukluðumdan kalan özlediðim izler
Sabahçý kahvelerin neþeli kahkahalarý
Arnavut kaldýrým döþeli caddelerin
Vardiya deðiþiminde yasaklý kargaþa sesleri
Palikenin duraklayan fayton istasyonlarý
Toprak kokusunu hissettiren
Saman pazarý panayýr sefasý
Bir nal gürültüleri arasýna karýþýr hevesler
Uzayýp gider nasýrlý amelelerin pancar öyküleri
Karýþýr iþkembe çaðýran o siren seslerine
Baþýma ne geldiyse
Uðultusu geliyor pavyonlarýn ayak üstü 
Gördüm ki yýllar geçmiþ 
Düþlerimi de yanýma aldým
Masalcý çocuklarý seyrederken
Suluova avuntusuyla geçen adýmlarým da
Ýkindi günü düþen ilk gölgeler
Pek mutlu olaný bulana kadar
Ne yazýk ki mutsuzluk ve kaçýþ
O buruk sorusuz anýlar
Aðlamaklý yalnýzlýk akþam saatleri hatýralar
Gece bahçelerinin evlerinde
Uzanan masum duvar üstlerinde
Üç korner bir penaltýlarla bitmeyen 
Ahbab konuþmalar içimizi ýsýtýrdý
Sýrlarý saklardý
Hikayeler ortasýnda kalan mucize 
Kimsesiz dans eder palyaço
Kimdi o sessizce daha dün gibi
Yalnýzlýðýmda onlar yaþamadýlar
Çam aðaçlarý arasýnda þadýrvan serinliðinde
Yeri ve zamaný yavaþ yavaþ
Acýydý belki sürükleyen
Hayat musalla taþýnda susmuþ
Talihsiz her ayrýlýk
Bir feryat bir aðýt yükselir anlamýný yitirmiþ
Nasýl bilirdiniz
Kimdi o diye soran olursa
Hatýrý sayýlýr uðurlanan
Belliydi kederi yoksulluðu piþmanlýk içinde
Her insan için üzülme
Ayak seslerinde o bir tükenmiþ yolcu
Ne diyordum
Yoklama ne kaldýysa geride
Olurda bir gün karþýlaþýrsak
Ýnsan bir kez yaþar
Belki bir daha gidenler
Kim bilir göremeyenler olacak
Ve hayat hatýralara küsmüþ
Belki talih anlamýnda unutmuþ olmalý..
Oysa kader sofralarý paylaþtýðým
Öykülerde konuþulur artýk
Çünkü uzaklara gider her ayrýlýk...

IV..
Zor olan oyunun kuralýdýr
Bazen bir bakýþ Güzel anýlarda anlatýr her þeyi
Ben vazgeçmesem de
Onu hep görmek isteðim
Kaldý ki aþýk olunacak kýz
O mutlu okul günlerinin peþinde 
Aklýma gelen o ceylan bakýþlý
Sonbahar renkli suluovalý genç kýz
Oda yüzevler tadýnda
Bana bakardý 
Bakardým bende gözlerinin içine utanýrdý
Ve uzun saçlarýyla
Nasýl olduysa 
Baþlayan ve biten bir aþkýn veda sözleriyle
Aðlayan yaðmur gözleriyle terk etti
Gitti buralardan kahretti
Geçmiþ zaman söylenen bahanelerle
O güz akþamlarýnýn mektuplarý
Kaybolurken güneþ pazar parkýnda rüzgarlarla
Beyaz fiyakalý aracýn korna seslerinde
Sürgün yer dertli çakýrkeyif þarkýlarý
Islýk çalar gençlik çaðý kulaklarýmýzda
Bir masaldý ne çabuk geçti
Ve gitmek zamaný
Telaþ içinde kaçar gibi
Þöyle alabildiðine suluovadan uzaklara
Ancak böyle rahatlarým..
Sosyal Medyada Paylaşın: