Onulmaz bir yaradýr sendeki bu köksüzlük
Ömrümü heder etti bendeki bu öksüzlük
Ben mahþeri yaþadým gördüðüm manzarada
Cennete girdim çýktým duvar yoktu arada
Cehennemi de gördüm aþýklarýn safýnda
Döndüm yine aþk denen mefhumun etrafýnda
Ölmeyi çok düþündüm imaným geldi vecde
Umudum tazalendi aþka edince secde
Sýzlatýr ölene dek bu dayanýlmaz acý
Kestin kestin kuruttun kökü yerde aðacý
Ahþaba gül açtýrdým çiçeðin oldum renk renk
Perde çektýn gözüne oldun þeytanýna denk
Gönüllü esirindim sen kayýp ettin usu
Þimdi ikimizi de sardý ölüm uykusu