Ah usta...!
Ah usta...! Saplantý oldu bende intihar...!
Hani sana benzerken bahar...!
Bana benzerken sonbahar...!
Hani gece yarýlarý piç oluyorken,
Kaðýdýma damlayan þiirler ölüyorken.
Ah usta...!
Aðlamak da yakýþýyor bize gülmek kadar,
Yüreðimizden eksik ettiðimiz mutluluk kadar,
Sisli mazisine gömülmüþ ömrümüzün,
Faili meçhul sözlerini yüklediðimiz þiirleri kadar,
Biraz rutubetli, biraz nemli,
Bir o kadar sarhoþ.
Ah usta...!
Dumanlý kentin akþamlarý hep mi bizde uzar,
Hep mi bizde soður,
Patavatsýz sözlerin býraktýðý huzursuzluk kadar,
Hani gök gürlese sallanan,
Hani dalgasý vursa denizin kýyýya martýlarýný aðlatan,
O maðrur duruþlu Ýstanbul kadar karanfil rengi günlerini yitirdiðimiz.
Ah usta...!
Ýki yabancýsýyýz samimiyetin
Öylesine telaþlý,
Öylesine tedirgin,
Gölgesine sýðýnmýþýz derdin.
Sen de yürek yýkýk,
Ben de gönül viran,
Ýkimizde de dað devrik,
Bir gün sana, bir gün bana,
Sevmeyi unutturmuþ matem,
Yaþýmýz olmuþ geçkin
Yaðmur aðlarken ikimiz için.
Ahhhhh usta...!
Bak þiirler de solmuþ yedi renk,
Þarkýlar da kaybolmuþ ahenk,
Ah usta...! Sönmüþ sigaramýz,
Bitmiþ rakýmýz,
Altý üstü iki çift laf etmeden,
Parça parça özlemiþiz bizden giden bizi,
Açýk kitabýn mýsralarýn da okumadýðýmýz,
En leylim gecesinde ölüme tutunmuþ,
Devrik hislerimizin ömrü bu kadar kýsayken,
Yer çatlarken, gök aðlarken,
Karanlýk içinde iðne ucu kadar ýþýk arýyorken.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Huban Asena Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.