Yazmak þart deðil Kendi kendime Konuþsam da oluyor.. 🩸 insanlýðýný unutmuþlarýn Alkýþlarýnda gözüm yok. Teke tek bir benle de oluyor 🩸 Mutlu neþeli bir yüzüm vardý.. Zengindi hayallerim Bir sabah kalktýðýmda Hiç biri yoktu 🩸 Bulamadým... Yýllarca aradým... Sonra gülümsemeyi terk ettim. 🩸 Umut baðlamayý Gönül baðlamayý unuttum Aþklarý sevdalarý unuttum 🩸 Etrafýmdan hey heyleri Hey heycileri kovdum Sessiz mahzun Hüzün denizine daldým 🩸 sahillerin görünemediði Hüzün denizin de Yüzenler vardý.. 🩸 Gürültüsüz sade.. Altýna bir gümüþe hiç. 🩸 En acýsý da insanlara güvenlerini yitirmiþlerdi... Kimseye umut baðlamazlar hiç 🩸 Kimseye ümitle bakmazlar Dalgýn algýn devam ederler Sadece giderler 🩸 Ben: O yolculardan biriyim iþte Neye niçin nereye Gittiðimi de bilmiyorum Sadece gidiyorum iþte 🩸 Karnesini almaya giden öðrenciler gibi Kýrýklarýmý bilsem de Gitmek zorundayým Gidiyorum 🩸🩸🩸㊥ Senden Ne yar olur Ne Yaren Kirlilikten baþka sanatýn yok 🩸 Git Ben deðilim çaren Yanýmda yerin yok.. 🩸 Ne piþmanlýða Düþer yolum Ne kývrýlýp döner 🩸 Yaþamda cesaret Ýnsan için hüner Endiþem yok korkum yok 🩸 Ben Korkularýn en Dehþetlisini tatmýþým 🩸 Ben Mücevherlerin En kýymetlisini atmýþým 🩸 Çöplüklere Minnetim yok Eyvallahým yok 🩸 Git 🩸 M.çoban 08:21 pazar. 12 kasým2023 Suluova Amasya -----------------------
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Çoban Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.