Arkasýndan bakakalmýþtý adam, sözleri bitmemiþti. Sadece "Dur bir dakika" diyebildi, Sözcükler kalabalýk içinde uçtu gitti. Hissediyordu, baðýrmalýydý, yetemedi gücü söze. Sol eli indi yavaþça masanýn üstüne, "Dur bir dakika," diye fýsýldadý tekrar hüzünle, Kimse duymadý onu, kayboldu kalabalýk þehirde.
Dibe çökmüþ gibi hissetti adam, yüreði taþ kesmiþ gibiydi, Tükenmiþti sanki, Sandý ki o an kýyametiydi. Önünde duran bardaðýn buðusuna yazdý, Kadýnýn isminin ilk harfini.
Gözü takýldý diðer masadaki insanlara, Mutluydu herkes, sanki nispet yapýyorlardý ona. Bildiði tek þey ,gitmeliydi bir an önce oradan, Boðulduðunu hissediyordu, insanlarýn mutluluðundan.
Ýstiklal Caddesine çýktý ,hesabý ödedikten sonra, Aþaðýya mý gidecekti yukarýya mý yoksa. Bir yönü seçmek ,ne kadar amaçsýz ve saçma gelebilirdi insana. Aðýr gelmiþti yaþadýklarý;baðýrmak istiyordu, Hatta, Bir çocuk gibi aðlamak istiyordu, hýçkýra hýçkýra.
Derin bir nefes aldý, karar verdi yönüne, Taksim’e çýkacaktý, gidecekti sevdiði kadýnýn evine. Konuþacaklarý vardý, anlatmalýydý , Bitecekse bile ,bu þekilde sonlanmamalýydý. Cebine götürdü ellerini, bir sigara içmesi lazýmdý, Boþ cepleri ona ,geçen hafta býraktýðýný hatýrlattý. Bir masal sona mý ermiþti sessizce bu gece, Düþündükçe sönüyordu yýldýzlar içinde.
II-DÝRENÝÞ
Taksiyle gidiyordu kadýnýn evine doðru, Zihni yüzlerce soruyla doluydu. Evin önüne geldi adam, baktý ýþýk yanýyordu. Aþaðýya mý çaðýrmalýydý ,yoksa yukarý mý çýkmalýydý. Telefonla haber vermeyi tercih etti, Kadýnýn sesi soðuktu ,zor ikna etti. Sordu kadýn “Hayýrdýr neden geldin, az önce ayrýldýk seninle.” “Yürüyelim mi?” dedi adam ,”Konuþmam lazým seninle.” Yavaþça dans ederken sokakta gölgeleri, Karanlýk kadife gece gibi örtmüþtü her yeri. Yürüdüler sessizce, karanlýkta kaybolan iki yabancý gibi, Ýkisi de sessizdi duygusal bir yýldýrým çarpmýþtý sanki. Sözcüklerle ifade edilemeyen bir acýyla dolu, Anlam yüklemeye çalýþýyordu adam ama anlayamýyordu. Bir umut belirdi , son bir kez belki de, Dudaklarýndan dökülen sözlerle, "Neden?" dedi kadýn, titrek bir sesle. Adam sessizce baþýný salladý, yýldýzlarýn altýnda, Kaybolmuþ aþkýn hüsranýný taþýyan bir bakýþla.
III-YÜRÜYÜÞ
Bomboþtu sokaklar, sessizce yürüyorlardý. Bir müddet sonra adam konuþmaya baþladý; "Anlamýyorum," dedi, "Neden bitiriyorsun ki?" Kadýn sessizdi, uzaklara bakýyordu gözleri. Bir an durdu, derin bir nefes aldý, "Sadece hissetmiyorum artýk," dedi nazikçe, Adamýn içinde bir boþluk oluþtu, anlam verememiþti bu söze. "Ne demek hissetmiyorsun?" diye sordu hýzlýca, “Kafam çok karýþýk “ dedi kadýn, “Çok zor oldu hazýrlamam bu duruma ” “Lütfen anlayýþlý ol ve yardým et bana.” Adam bir þey demedi, öne eðdi baþýný, Ona kim yardým edecekti, onu kim hazýrlayacaktý? Acýmasýzlýk deðil miydi bu, yok muydu hatýrý geçen yýllarýn? “Dinliyor musun beni?” dedi kadýn. “Bu kadar kolay mý elveda demek? Bu kadar kolay mý bunu kabullenmemi beklemek?” Hissettiði acý dayanýlmazdý, adamýn gözlerinde hüzün belirdi, "Yani hiçbir þey yaþamadýk mý senin için?" dedi, titriyordu sesi. Cevap veremedi kadýn, dudaklarýný ýsýrýyordu, Konuþursa, aðlayacaktý bunu biliyordu. Adamýn içinde bir isyan belirdi, kabullenemiyordu gerçekleri. Sesinde inanç vardý, "Ben seni seviyorum," dedi, Kadýn dudaklarýný büktü, gözlerinde kararsýzlýk vardý. Aslýnda o da kaybetmek istemiyordu, yüreði parçalandý "Beni kaybetmek istemiyorsan," dedi kadýn yumuþak bir þekilde, "Beni kendimle býrakmalýsýn, kendimi bulmalýyým ben de." Adam sessizce baþýný salladý, içindeki acýyla baþa çýkamýyordu. Adam, kadýnýn sözlerini kabullenmekte zorlanýyordu. Kalbi paramparça olmuþtu, ama yapabileceði bir þey yoktu. “Elveda” dedikten sonra ,gecenin içinde kayboldu.
Iv-UMUT
Aðýr gelmiþti yaþadýklarý, bir anda yok olmuþtu umutlarý, Gözlerine yaþlar birikti, buðulandý dünyasý. Ayýp deðildir aðlamak, hele ki aþk içinse o göz yaþlarý, Hatta sevgiliye dökülüyorsa , bir o kadar da kutsaldý. Adam yalnýzca yürüyordu, sessizce savaþýr gibi geceyle, Ýçindeki boþluða raðmen, umutla dolu bir parýltý vardý gözlerinde. Kadýnýn sözleri zihninde yankýlanýyordu, ama pes etme niyeti yoktu. Aþktan kolayca vazgeçilir mi ,hissederken kalbindeki sevgiyi ve umudu. Bir mesaj gönderdi telefonunundan sevdiði kadýna;
"Her Elveda; Yeni bir baþlangýca “Merhaba” demektir, aslýnda “Elveda, belki de merhaba”
Daha umutluydu artýk, güneþin doðuþunu bekleyecekti. Yeni gelen günün ,aydýnlýk olacaðýndan çok emindi. Eve gidince aldý bir þiir yazdý. Þiiri þöyle baþlamýþtý;
“Arkasýndan bakakalmýþtý adam, sözleri bitmemiþti. Sadece "Dur bir dakika" diyebildi, “
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazan Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.