ELİF(3)

ELÝF = ALLAH(CC)
MÝM = MUHAMMED(SAV)
KAF = KUR’AN-I KERÝM
NUN = Biz (Nahnü)
DAD = Dost
DAL = Düþman
LAMELÝF = Masiva (Allahtan baþka her þey)

275
Damla sayisi nasilsa denizde,
Elif aþký öyledir bizde,
Tamamý deðil belki,
O damlalardan biri þu aciz de.
276
Elif dost olunca,
Gönül gül olur,
Hal bu olunca,
Can bülbül olur,
Asi bir hayvan iken,
Nefis düldül olur.
277
Gönlümü Elife verdim,
Kendimi de HIÇe,
Elif dostluðu tek derdim,
Baþka derteri say hiçe.
278
Elif "ene" dedi Kafta,
Nun demesin bunu lafta,
Bazen Elif "nahnü" der,
Nuna ders "ene"ye hilafta.
279
Nunda ümid gunne,
Korku dahi idgamdýr,
Ümid Elif dostluðu,
Aksi, tek gamdýr.
280
Gönül yangýnda,
Nefis nezle,
Her anýnda,
Elifi özle,
Sen canýnda,
Aþkýný gizle,
O dost yaninda,
Daima bizle.
281
Kimlik sorma: hiç derim,
Suyu sorma: iç derim,
Dost sorma: Elif bilirim,
Hiç sorma: hiç deðerim.
282
Nun aciz fakir kul,
Ara daha acizi bul,
Elifi Dad ister Nun,
Eder mi ki kabul?
283
Aklýn sonu delilik,
Aþkýn sonu velilik,
Elif icin varýz biz,
Bunun sonu hiçlik.
284
Bilmelisin ki Dad’a,
Akýldadýr tenhada,
Eliftir hep hatýrda,
Yok ondan maada.
285
Derd derman imiþ Nuna,
Artik cefa sefadir buna,
Elif gönülde olunca,
Can icinde Canan buluna.
286
nefis sanýk,
þeytan tanýk,
Elif askýyla,
baðrým yanýk.
287
Elife karsý yoksa da yüzün,
Ey aciz, bundandýr da hüzün,
Elif rddetse dostluktan,
Hali ne olur su yüzsüzün?
288
Gönül Elif der yanar,
Dost der serinler,
Mahrumiyet korkusuyla,
Þu aciz aðlar inler.
289
Nefsin arzularý yel oldu,
Göz yaþlarým sel oldu,
Elif askina düstü gönül,
Divane bir del’oldu.
290
BU ACIZ BIR KABTIR,
GONLÜNU ELIFE KAPTIR,
SEVGISININ BINASINI,
GÖNLÜNE YAPTIR.
291
Elif aþký yakar içten,
Nun mesrur bu bilinçten,
Elif dost olmasaydý,
Mana çýkmazdý bu hiçten.
292
Gercek ilmi ögrettiler,
Kesbi ilmi bilmez oldum,
Mahbub-u ezeli ögrettiler,
Lamelifi sevmez oldum.
293
Hiçin sonu sanma hiçtir,
Belki sonu cok ilginçtir:
Bilmediðini bidirirler,
Elif dostluðu ile güldürürler.
294
Merak etmeyin siz,
Gönlü Elife ettik tahsis,
Böyle söyledi aciz,
Elif ayan Lamelif sis.
295
Damla denizden utandý,
Nun Eliften utandý,
Damlaya vatan deniz,
Gönül Elife vatandý.
296
Þekva etme sakýn,
Bak Elif ne yakýn,
O Dosta yok mesafe,
Þah damarin buna izafe,
Gönlüne bak gör Elifi,
Ünsiyetle sür keyfi.
297
Elif gönle yazar adýný,
Gönülden oku kitabýný,
Hiç boþuna yorulma,
Lamelifte arama sevgisinin tadýný.
298
Eliften gayrini unut,
Amelde budur umut,
Elif sýðmaz alemlere,
Gönlün olsun Ona konut.
299
Elif öyle yazildi ki gönlüme,
Artik ebediyyen silemem,
Silmeyi asla dileyemem,
Dad kabul etti mi bilemem.
300
Cennet ki hasen,
Elif dostlugu ahsen,
Korkum cehenem degil:
Gönül Elife degilse mesken.
301
Gayret bilmek içindi,
Bilmemeyi öðrettiler,
Bilmemek hiçindi,
Elifi bilmek içindi.
302
Ýlk yaratilan nur,
Ondan sonra su,
Elife Dad olunur,
Aksi tek korkusu.
303
Elif aþki daðladý beni,
Gönülden baðladý beni,
Elifi bilen sevdi beni,
Bilmeyen aþaðiladý beni.
304
Ten yalniz kalýr,
Can Elife gelir,
Gönül ile baglanýr,
Rabýtasý saglanýr,
Haz husule gelir,
Göz yaþlý kalýr,
Ruh sevdalanýr,
Aslý ile kalýr.
305
Uykusuz gözler,
Uykuyu özler,
Gafletsiz özler,
Elifi özler,
Ömür boyu sözler,
Bu özlemi özetleyemezler.
306
Harareti su eder teskin,
Elif aþký bu daha keskin,
Vuslattan gayri yok caresi,
Sev, sevil, sevgiyle kes kin.
307
Su dediler, dedim nehir,
Ask dediler, dedim Elifte zahir,
Elif dediler, dedim dost bilinir,
Dost dediler, dedim gönül içindedir.
308
Elif öyle bir ki,
Gönülleri bir eder,
Þaný öyle kebir ki,
Alemler tekbir eder.
309
Dost arayan gönlüne baksýn,
Düþmaný olmayan nefsine baksýn,
Ya Elif sen dost olarak haksýn,
Sana dost olamayan ne yapsýn?
310
Her akan damla su mu,
Bilinmez ki Elifin,
Sevgisi mi korkusu mu,
Nun adli telifin,
Hali mi duygusu mu?
311
Savaþ deme barýþ var,
Yatýþ deme yarýþ var,
Gafil nefis görsene,
Dost Elife varýþ var.
312
Buhar gelse buza,
Ikisi de su olur,
Kavuþmak Dostumuza,
Nunun arzusu olur.
313
Nun Elife varsa edeble,
Dönüs olur Dad ile,
Aksi halden sebeble,
Dönemez murad ile.
314
Elif ugratti derde,
Gayri dost nerde,
Dost bilmezse Elif,
Akýl kalmaz serde.
315
Derd Dost kabulü bilmemek,
Nunda bundandýr gülmemek,
Elif dostluðunu bildirse,
Ömür boyu huzur ve üzülmemek.
316
Bülbül ötse dinletir,
Soguk su serinletir,
Her güzellik farkli,
Elif sevgisi inletir.
317
Elifin þu telifi,
Sevdi ya Elifi,
Eliften bekler,
Sevgisine telifi,
Elif deðilmidir,
Sevginin müellifi,
Kendine ister,
Ahsen telifi,
Arif isen,
Elife ver telifi.
318
Gönülde Elif aþký,
Gözlerimden taþtý,
Hissiz nefis ki,
Her zaman taþtý,
Gönülde yanýþ ki,
Taþ nefsi aþtý.
319
Bir gercek dost aradým,
Gerçekten dost Bir imiþ,
Eliften yakýn dost bulamadým,
Dostluðu ne kebir imiþ.
320
Aramaktansa define,
Elifi dost tanýt nefsine,
Elif dahi dost bilse,
Vuslattýr bu hedefine.
321
Gönlüm Elifin tahtý,
Elif gönlüme baktý,
Aþký gönlümü yaktý,
Elif aþkýndan Nun bahtý.
322
Elif Dadýna yoksa delil,
Þu aciz fakir olur zelil,
Elif Dad dese Nuna,
Ekber mukafattýr buna.
323
Bir hiç çýktý karþýma,
Her soruya dedi "bilmem",
Elif aþký düstü arþýma,
Bilmedikçe gözyaþýmý silmem.
324
Elif Dosttur hakiki,
Echel nefis ne var ki,
Bilmedi Elife Dad kiymetini,
Hep Lamelif tuttu niyetini.
325
Sohbet gafletten pas siler,
Tevbe ile günahi nas siler,
Elif aþký olsa mahzundur,
Elife dostluk gönülden yas siler.
326
Nuna nefis kelepce,
Göz yaþim Elife dilekce,
Elife dostluk dileriz,
Ne mümkün O dilemedikçe.
327
Nun Elife ilticada,
Bu naz degil,
Elife Dad ricada,
Bu az degil,
Elif dostlugu maada,
Gönle haz degil.
328
Gönül bahçemi suladim,
Gözden akan ile,
Elif sevgimi kuruladim,
Gönülden yakan ile.
329
Dost aradim gerçek:
Bana benden yakýnda,
Lamelifi geri çek,
Düsün, Elifi Dost hakkýnda.
330
Gönül Lamelifi sildi,
Elifi Dost bildi,
Elif de bilse öyle,
Lüzum maada deðildi.
331
Bilirmisin nedir garib olan:
Bilmedigin Dosttur karib olan,
Müdrikeden yakýn Eliften gaflet:
Bundan benim muzdarib olan.
332
Elif Dost ise derd yok,
Dost deðilse derd cok,
Ne kanaat eden açtir,
Ne de haris olan tok.
333
Bizde dosta dünya feda,
Ahirete de ederiz veda,
Dostu Elif bildik biz,
Elif dostuna canlar þuheda.
334
Gönül Lameliften boþsa,
Elif sevgisinen hoþsa,
Fazla gelmez asla,
Elif aþkiyla coþsa.
335
Nun kabini ya Elif,
Sevginle doldur,
Gönül ham ya Elif,
Askinla oldur,
Nuna bað Dad ya Elif,
Dostluðunu buldur.
336
En yakin Dostu bekliyorum,
Dost kabul etsin diye,
Baska þey istemiyorum,
Kabulü en büyük hediye.
337
Gülde bülbül ötmez mi,
Dost Elif olsa yetmez mi,
Bir tek Ondan mahrumiyet,
Her þeyi sýfýr etmez mi?
338
Gönül der: Ya Elif Seni yaz bana,
Dostlugun gayri olan az bana,
Senden baskasi murad olmaz bana,
Senden gayri sevgi maraz bana.
339
Gönül ne hoþ belde,
Elif aþki var gönülde,
Tam yokluk aksi halde,
Zikri kalb adlý mahalde.
340
Elif sevgisi gönlümün meali,
Ona dostluktur þu acizin hayali,
Elif kabul etmezse dostluða,
Ne olur þu fakirin hali.
341
Gönülde Elif varken,
Sevgi biter mi hiç,
Sevgi gafilse Eliften,
Zaten baþtan hiç.
342
Hem havfým hem recam,
Elife dostluktur ricam,
Gayeler gayesi budur,
Ona bundandýr ilticam.
343
Bilirmisin nedir hüner,
Gafilken Elife döner,
Bildiðin varsa öner,
Dostlar bunu dener.
344
Dost ararsanýz en yakýn,
Evvela gönlünüze bakýn,
Gönüldedir baki Dost,
Gönül yýkmayn sakýn.
345
En yakýcý zehir,
Sorulsa nedir:
Elif Dostluðundan,
Mahrumiyettedir.
346
Gönül Elife baðlanýr,
Aksi halde aðlanýr,
Baki Dost firakýndan,
Baðrým nice daðlanýr.
347
Aþký düþtü özüme,
Yaþ getirdi gözüme,
Elif aþkýdýr ki,
Tesir verdi sözüme.
348
Alemler sevgiden yaratýldý,
Sevgiyi Yaratan aratýldý,
Elif sevgisi dolsun diye,
Kalbler dünyadan arýtýldý.
349
Bak þu büyük derde,
Rab nerde, abd nerde,
Elif “Þah damarýndan yakýn” der de,
Nedir bu 70000 perde?
350
Elif þah damarýndan yakýnda,
Nefis binler perde arkasýnda,
Akýl aczde bunu anlamasýnda,
Þu aciz n’etsin aðlamasýnda?
351
Ecelin gülmekte emeline,
Sakýn güvenme ameline,
Takdiri, taksimi neyse Elifin,
Ancak o geçecek eline.
352
Madem dünya süslü bir gelin,
Sevgisini kalbden atýn gelin,
Bunu yapmazsanýz eðer,
Elif sevgisine budur engelin.
353
Þükreden þakir olur,
Zikreden zakir olur,
Elif Kadir ve Ganidir,
Dostu aciz fakir olur.
354
Kendime ’kul’ diyemiyorum,
Eliften kabul, bilemiyorum,
Daha yakýn Dost bulamýyorum,
Dostluðu gayrý dilemiyorum.
355
Varmak ki sevince,
Elifi Nun sevince,
Vuslatýn hakikati,
Nunu Elif sevince.
356
Yaþ dolu gözler,
Güzel Elifi özler,
Elif aþký düþende,
Yanmakta tüm özler.
357
Eliften sevgisiz korku yarým
En habibden en çok korkarým
Korkusu siper, sevgisi kârým
Elife dost olmak için varým.
358
Gýybet etme,
Hased etme,
Haram yeme,
Eliften gayrýma bel baðlama,
Elife dost olamadým deme.
359
Boþuna yorulma hiç zikirle,
Elifle deðilsen hep fikirle,
Elif sevgisi gelmez gönle,
Dolsa dünya sevgisi adlý kirle.
360
Ya Elif aþkýnla harab olayým,
Ya Mim ayaðýna turab olayým,
Dost kabul etsen Ya Elif,
Sen ne dilersen YaRAB olayým.
361
Gönül Hakka bað imiþ,
Hak bilmeze dað imiþ,
Böyle gönül hasta,
Elifi bilen sað imiþ.
362
Aþk bir sefer,
Aþýk bir nefer,
Gerçek aþýklar,
Bir Elife gider.
363
Koyun ölse: post,
Elif baki: Dost,
Þu aciz dost bilinmezse,
Ne dost olur, ne post.
364
Elif en yakýn Dost ki inancým,
Aksini düþün, en acý sancým,
Kabul ettiðini bilmedikçe,
Asla bitmez benim utancým.
365
Nefis en kesif perde,
Cennet en latif perde,
Elife Settar olan,
70000 perde nerede?
366
Þimdi sadýk kal sözüne,
Azizim dön sen özüne,
HU diye üfle gönülden,
Elif aþkýndan közüne.
367
Binbir renkli þuadýr,
Ýsimleri Elifin,
Nudakiler lemadýr,
Tecellileri Elifin.
368
Öyle bir gölgesin ki,
Senin aslýn Eliftir,
Öyle bir bölgesin ki,
Elif aþkýna teliftir.
369
Tenin beþ paralýk ey Nun,
Gönül hesabý olmaz bunun,
Aklýn yetmez gelir cünun,
Elif aþkýndan Nun mecnun.
370
Sazýn sesi telden çýkar,
Kulun sesi dilden çýkar,
Elif daim þükür ister,
Yoksa nimet elden çýkar.
371
Göz açýkken görüneni,
Kapatýnca yok mu sandýn,
Binbir þekle bürüneni,
Bir Elifken çok mu sandýn?
372
Gönül ne hoþ mekandýr,
Elifin evi lamekandýr,
Gönül çarþý ve pazarý,
Aþk ve sevgiye dükandýr.
373
Gönül aþkýn kazaný,
Elif gönlün yazaný,
Nefis bunun bozaný,
Aþkýn gönül ezaný.
374
Elif "Ekrabu min külli karib",(1)
Dosta uzaklýk ne kadar garib,
Elifle aranda binler perdedir,
Nefse yakýnlýk öylesi tahrib.
375
Ya Elif "Ne getirdin" sorma sakýn,
Kelamýnda dedin "bize bizden yakýn",(1)
Senden Sana Senle hiç olup geldim,
"Ýnni zanni abdi bih"(2) neylesen hakkýn.
376
Elif gayrýsý el bana,
Çile Dosta bedel bana,
Elif Nunu dost bilmezse,
Göz yaþlarým sel bana.
377
Eliften gelenler hoþ,
Sabýrsýz kullar nahoþ,
Eliften meded dilerim,
Hýrsa kapýlan sarhoþ.
378
Nefse düþen hisse,
Tek kendine küsse,
Edeb etse Elife,
Dost yoluna düþse.
379
"Ekrabu min hablil verid" olmasaydý, (Kaf/16)
Dost bilmezdim Elifi,
"Ýnni zanni abdi bih" demeseydi, (hadis-i kudsi)
Dost ummazdým Elifi.
380
Eliften gelse bela,
Bu dahi bize evla,
Hoþ sefasý hem cefasý,
Elif ne güzel Mevla.
381
Gönül Elife mekan,
Arþý Elife lamekan,
Gönül bu, mekan deðil,
Elifi bulmaya imkan.
382
Elif Nunu dost bilse,
Baþka hacetim kalmaz,
Durum öyle deðilse,
Hiç saadetim kalmaz.
383
Elifi anar dururum,
Aþkýyla yanar dururum,
Yanýlmam Elif dilerse,
Onu Dost sanar dururum.
384
Elif için aðlamasa,
Nun bu gözü neylesin,
Nunu Elife baðlamasa,
Nun caný özü neylesin.
385
Binbir isimli Elif,
Binler derdi birledi,
Dostluk ettinse telif,
Elif Dostunu belirledi.
386
Dost arayýp el edeyim,
Aklý verip del edeyim,
Dostum Elif olmazsa,
Göz yaþýmý sel edeyim.
387
Derdim olmuþ derman bana,
Elif aslým Rahman bana,
Hadis-i kudsi bürhan bana, ("Ben insaný kendi suretimde yarattým"(ALLAH(CC)))
Dardýr artýk iki cihan bana.
388
En iyi bilgin olsa Elif,
Bellidir ki oldun arif,
Bu hoþluk ki olmaz tarif,
Vehbi ilim ki çok zarif.
389
Settar görünür gece,
Elifin adý tek hece,
Zahir Batýn Hak nice,
Bu durum bir bilmece.
390
Elife sevdam kara,
Gönlümde geçmez yara,
Elif dost seçmezse,
Nundan daha mecnun ara!
391
Nun acizdir had bilir,
Nun Elifi Dad bilir,
Elif Nunu Dad bilsin,
Bunu asýl maksad bilir.
392
Nun Elifin içinde,
Elif Nunun içinde,
Dýþýnda Elif hem içinde,
Nun kayýp garip biçimde.
393
Buzu ýsýtsan erir,
Eridikçe su verir,
Gönül yandýkça yanar,
La mekan Elif yeridir.
394
Öyle Elif bilirim ki,
Manasý bin bir Onun,
Elif içinde fani ol ki,
Asla gelmesin sonun.
395
Elif Dost olsa Nuna,
Artýk ne gerek buna,
Caným kurban yoluna,
Dost Elif gerek bana.
396
Elife perdeler vardý,
Bilsen yolda neler vardý,
En yakýn Dost Eliftir,
Ne yazýk ki þüpheler vardý.
397
Tek harfin mânâsý ne,
Mânâ vardýr hecelerde,
Elif Dostunsa âlâsý ne,
Bile olalým gecelerde.
398
Dil Dostun adýný heceler,
Kim ister bitsin geceler,
Derin uykudadýr niceler,
Uyutmayan Elife secdeler.
399
Gece ne güzel perde,
Örtü olur her derde,
Aþký dahi var serde,
Elif Settar gecelerde.
400
Sýrrý nedir gecenin,
Dostun adý hecenin,
Nurun rengidir gece,
Elif Rabbidir gecenin.
401
Göz dediðin hece,
Göremiyor gece,
Rüyada gözsüz gören,
Dostum Elif ne yüce.
402
Zifiri gecede nurlandým,
Dost Eliften sürurlandým,
Gönül aynama nazar ettim,
Aslýmý görmekte zorlandým.
403
Geceyi anlatamam size,
Bunu sabahlayan bilir,
Elif aþký gelmez söze,
Aþkýndan ah’layan bilir!
404
Seherde aþkla yanýk ol,
Daim Hakkda ayýk ol,
Dost Elife seferde,
Deryalarda kayýk ol.
405
Seherde meltem eser,
Günahtan kalmaz eser,
Dost Elife baðlatýr,
Lâm-Eliften bað keser.
406
Aþkýn çeþmesi gözler,
Gönül Elifi özler,
Göz musluðu konuþsa,
Tükenmiþ olur sözler.
407
Gönül aþkýyla kaynar,
Gözlerden taþar pýnar,
Aþk közü daim yanar,
Elif Elif tüter Dost.
408
Gözünü yaþ eden çok,
Dünya iþi baþ eden yok,
Elif içindir göz yaþý,
Böyle sýrrý fâþ eden yok.
409
Her suya kab gerekmez,
Her kaba gerekli su,
Elife ahbab gerekmez,
Her dosta gerekli bu.
410
Yaþ bulunmayan göz,
Susuz çeþmeye benzer,
Elif aþký yoksa öz,
Kuyu eþmeye benzer...
411
Göz yaþýmý þebnem mi sandýn,
Aþk yazaný kalem mi sandýn,
Elif en þirin derdi verdi,
Sen derdimi elem mi sandýn?

(1)"...Biz onlara þah damarlarýndan daha yakýnýz"(Kaf/16)
(2)Hadis-i Kudsi: "Ben kulumun zanný üzereyim"

ELÝF þiirleri hakkýnda önemli açýklama:
Ana fikir o yýllarda (2006 - 2010) bulunduðum hal ( maddiyat: berbat, maneviyat: aþýk) idi ancak, Elif, Mim ve Kaf fikri sohbet arkadaþýmdan duyduðum aþaðýdaki dörtlüktü:

Âþýk oldum bir mime (Hz Muhammed S.A.V)
Ýnciler dizilmiþtir cime (Cebrail A.S.)
O öyle bir cimdir ki
Eliften (Allah’tan) kâf (Kur’an) getirir mîme.
Âþýk Ýmamî

Bundan ilham aldým ve diðer harfleri de kendim ekledim. O yýllarda yeni evlenmiþ ve tam 3.5 sene kadar iþsiz kamýþtým. Eþime bunun bir imtihan olduðunu ve geçeceðini söylesem de o hep "ne zaman?" diye sordu... ve haklý idi de ama hangi iþe gitsem "yaþýn 30’u geçmiþ, olmaz" cevabý alýyordum, nihayet 2010 yýlýnýn ortasýndan sonra devlet sektöründe iþ buldum ve devam ediyorum. Ancak ne yazýk o zamanki gönlü bir daha bulamadým... Bu nedenle, yeni þiirlerim (ki 2010 yýlýndan bu yana ancak tek tük cuma mesajlarý olarak yazdým, devam etmedim) eskiler gibi olmayacaðý için her gün yazmayacaðým, ancak önemli toplumsal olaylarda konu ile ilgili veya güçlü ilham geldði zaman inþaallah. Ýlk yayýnladýðým dörtlük ve 92 sayfa dörtlük bulunan devamýný burada yayýnlamam doðru deðil, çünkü halimkok kardeþim ve kulihvani (Latif hocam) ile karþýlýklý atýþma tarzý olduðu için isteyen kardeþime özel mesaj ile link verebilirim, diðer sitede elifdostu takma adýyla yazdým. Son bir hususu da belirtmek gerekir ki Allah dostu iki türdür:
1) Allah’ý kendisine dost kabul edenler,
2) Allah’ýn kendisine dost seçtikleri. (Gerçek)
(Kaynak: Allah dostu der ki (Münir Derman)
Ben Allah’ý dost seçtim, çünkü:
1) "Biz onlara þah damarlarindan yakýnýz" (Kaf/16)
2) "Ben kulumun zanný üzereyim" (Hadis-i Kudsi)
3) Ya VeliyyeMenistevla = Kendisine dost olmak isteyenlere dost olan Allah özel ismi vardýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: