ELİF(2)

ELÝF = ALLAH(CC)
MÝM = MUHAMMED(SAV)
KAF = KUR’AN-I KERÝM
NUN = Biz (Nahnü)
DAD = Dost
DAL = Düþman
LAMELÝF = Masiva (Allahtan baþka her þey)

138
Gönül ile Elif,
Kalbimde birlikteler,
Nefis araya girse,
Ne uzak mesafeler.
139
Gönül Elife belde,
Baþka ne var elde,
Amel yok, gel de:
Elifin aþký amelde.
140
Elif canýmýn caný,
Can Elifin mekaný,
Elifin evini hoþ tut,
Bulunca o imkaný.
141
Sevgide kesret,
Nefrette fetret,
Mahbub Elif ise,
Sonsuz servet.
142
Fazla Nun mümkün,
Ýki Elif muhal,
Ýki Elif arasý Nun, (yani ENE = ben)
Sadece hayal.
143
Yorgun, kapanan gözler,
Gönül ise Elifi özler,
Artýk konuþma ey aciz,
Elif sevgine yetmez sözler.
144
Elif dert verse,
Bize þifa olur,
Elif cefa verse,
Bize sefa olur,
En acý ikab Nuna,
Kabul etmezse dostluðuna.
145
Bayram öncesi arefe,
Sekerat arefe arife,
Gerek var mi tarife,
Mevt kavuþmak Elife.
DOST’a kavuþmak bayramdýr,
Elif Nunu dilese yaþamak haramdýr.
146
Eliften bela gelince,
Boynumuz kýldan ince,
Nefis döner þerden,
Musibeti taþ bilince.
Elif bizi dost bilince,
Her bela ufak bir eðlence.
147
Keder Nuna mukadder,
Elif dost oluncaya kadar,
Ne zaman ki dost der,
Kalan dert mi var?
148
Lamelif sevgisi elem,
Dost adý yazar kalem,
Elife dost olmak,
Biricik meselem.
149
Elif için ceksem acý,
Aci olur baþým tacý,
Eliften gaflet feci,
Dostluðu gönül ilacý.
150
Nefsi tarife ne hacet,
Ne alçaktýr biliriz,
Vuslatý tarife ne hacet,
Elife varmaktýr biliriz.
151
Beklediðim tek lütuf:
Dost kabul etsin Elif,
Lütfetse bunu Latif,
Nuna gerekmez lamelif.
152
Nunda yok salih amel,
Elif sevgisine var emel,
Dostluðunu isteyen dil,
Elifi arzu eden bir gönül.
153
Elif aþký sýgmaz dile,
Yazýlmaktadýr gönüle,
Lamelife deðmez aþk,
Yalniz Elif aþkýný dile.
154
Nefse deðilse muhalif,
Dost olmaz Nuna Elif,
Sebebi malüm bunun:
Nefsin sevdiði Lamelif.
155
Elifi okumak desem dersin,
Ey dost sen buna ne dersin?
Elifi okumaz, bilmezsen,
Lamelifi bilmek ile n’edersin?
156
Elif Rabbil’alemin,
Mim rahmetenlil’alemin,
Kaf kelam-i Eliftir,
Nun aciz-i alemin.
157
Artik derdim bir,
Derde derman bir,
Öyle derd ki Bir,
Tarife yok tabir,
Eilf gönülde bir,
Hem alemde bir,
Derd olmasa bir,
Hersey derd bilinir.
158
Þu gönül ne hoþ yer ki,
Elifi eyledi misafir,
Zaten baþka ne ister ki,
Dostu Elif kafidir.
159
Arþ-ý suðra dedim,
Gönül olan sineye,
Elife yer eyledim,
Yoksa gonül niye?
160
Elifi bilmedikçe,
Biliyorum diyemem,
Elif Nunu sevmedikçe,
Seviyorum diyemem,
Ayan delil olmadikça,
Hiç yorum eyleyemem.
161
Taatýn baþý niyet,
Devami ise ihlas,
Elif sevmezse þayet,
Herþey olur iflas.
162
Gönül adinda evin,
Elif olsa misafirin,
Iþte o zaman sevin,
Tek dileði fakirin.
163
Gözyaþým durmaz akar,
Eliften ýraklýk Nunu yakar,
Elif aþký müstesna,
Gönül herseyden býkar.
164
Elif dedim dilim varmadý Lama,
Mim muhtaç mý salat-u selama,
Nuna þefaat için ister bunu,
Ümmeti için durdu geceleri kýyama.
165
Bir iþ ki etmeye Elife yakýn,
Böyle her iþten sakýn,
Elif hemze, Nun sakin,
Gönül Elif ile olur sakin.
166
Bilirmisin nedir belagat:
Mukteza-i hale mutabakat,
Elifin hasreti arttý kat kat,
Nunda kalmiyor takat.
167
Aþk cefasýz olmaz,
Sevgi vefasýz olmaz,
Elif Nunu sevse:
Gönül sefasýz olmaz.
168
Dünya güzeli mehir ister,
Elif (Alemler Güzeli) zikir ister,
Hbibi Mim’e salevat ister,
Nun ise Elife vuslat ister.
169
Elif dost kabul etse,
Mevt ab-ý hayat gibi,
Elif Nunu dost etmese,
Hayat da emvat gibi.
170
Nun Elif aþkýyla yansa,
Cehennem yakar mý,
Gönülde aþký yoksa,
Gözden yaþ akar mý?
171
Nefse kelb desem,
Kelbe hakaret olur,
Nunu Elife sevdirsem,
Büyük maharet olur.
172
Her hocaya kitap gerek,
Her kitaba dahi hoca,
Her ikisi gerekmez,
Elif dost olunca.
173
Aþk dilde söz olur,
Gönülde köz olur,
Elif aþkýna düþende,
Yaþ dolu göz olur.
174
Gönle tarif olmaz,
Zira Elif mekanýdýr,
Elif tarife sýðmaz,
Bu arif imkanýdýr.
175
Yanar gibi kömür,
Gecmekte ömür,
Ten aslý topraða,
Can Elife gömülür.
176
Nice kitab okusan,
Sanma bir halettesin,
Elifi bilmez isen,
Azim bir cehalettesin.
177
Elif dost demese,
Herþey Nuna zehir,
Elif dost eylese,
Zehir de þifa verir.
178
Dost istersen Elif yeter,
Düsman için nefis yeter,
Nefse olsan muhalif yeter,
Amelde ihlas yeter.
179
Merak hocaymýþ ilme,
Elifi bilsen, garýný bilme,
Elifi bilmiyorsan eðer,
Göz yaþlarýný silme.
180
Elife olmazsa vuslat,
Ölüm ne hoþ istirahat,
Yol sonunda Elif varsa,
Ne hoþ bir seyahat.
181
Ya Elif öyle yandýr ki Nunu,
Aþkýndan uyku tutmasin,
Tutamasa da uykusunu,
Gönül Seni unutmasýn.
182
Þu aciz daima sefil,
Elif dost olmazsa kefil,
Tek Elif dost olsun diye,
Cümle varim Elife sebil.
183
Dost deyince Elif gelir akla,
Elif aþkýný iyice sakla,
Vuslata ermek istersen,
Nefsin arzularýný yasakla.
184
Çýktým Elife sefere,
Gör ki nefis kefere,
Yol vermez Elife yolcu,
Dilara denilen nefere.
185
Neylerim þaþkýn aþkýný,
Oldum Elife aþkýn þaþkýný,
Asýl þaþkýn nefistir,
Þaþkýnlýðýn da en taþkýný.
186
Zavallý derler köpek,
Þu aciz ona olmadý denk,
Köpeðin dileði kemik,
Bu fakir diler Elife dostluk.
187
Þu fakir ne aciz,
Elif eizzu-Aziz,
Dost kabul etmezse,
O zaman n’edecegiz?
188
Ya Baki Ente’l Baki,
Elif dostluðu illa ki,
Yoksa Nun bir þaki,
Dostluðu öyle safa ki.
189
Bir Dost ki þah damarýndan yakýn,
Yakinlýðý fazla müdrikesinden aklýn,
Ýdrakinden aciz kaldýk ya Elif,
Nuna meded ki Sana yaklaþsýn.
190
Ey aciz, bir söz söyle ki,
Yalnýz kulaða gitmesin,
Öyle bir söz söyle ki,
Kimseyi incitmesin,
Öyle bir söz söyle ki,
Sevdasý hic bitmesin: ELÝF.
191
Mal mülk artýþý,
Nuna zam deðil,
Elif reddemese,
Gayrý gam deðil,
Elifin sevgisi gelse,
Baþkasi azam degil.
192
Gelen derdi sanma bela,
Belki bu sana evla,
Elif dost bilmese Nunu,
Öyle bela ki yoktu evvela.
193
Halk Nunu övse ne,
Veya Nuna sövse ne,
Elif seni sevmezse,
Ey aciz kendini dövsene.
194
Elif dost ise her mekan cennet,
Dost kabul etmezse her iþ minnet,
Firak öyle yandýrýr ki:
Cehennem gibi olur cennet.
195
Ýhlas ile her hal ibadet,
Yoksa ibadet olur adet,
Elif kabulüne göredir,
Felaket veya saadet.
196
Elifin Mim sevgisinden,
Nun hasýl oldu,
Nun Mim sevgisinden,
Elife vasýl oldu,
Ýlahi sýrdýr bu,
Sorma nasýl oldu.
197
Elif Lam Mim,
Elif lütfetti Mimi,
Elif Lam Ra,
Mim Resul deðil mi?
198
Kaf kýlavuz Nuna,
Mim rehber buna,
Nun uysa kýlavuza,
Vasýl Elif dostluðuna.
199
Gönül en geniþ derya,
Elif sevgisi en ulvi nehir,
Elifin sevgisi gider ya,
Gayrisi nehirler dolu zehir.
200
Ýnsanlar dýþa bakar,
Libastan meded umar,
Elif aþki gönlü yakar,
Gönüle bakan kim var?
201
Virdi etme derd,
Derdin sana vird,
Elifin dostluðudur,
Vird olacak derd.
202
Bilmem nasýl niçin,
Manasýný dahi hiçin,
Hiçi hiç olan bilir,
Hiçlik Dad Elif için.
203
Þu aciz bir kuldur,
Nuna Elifi buldur,
Elifi bulan mesrur,
Gayrýsý meluldur.
204
Nurun ala nur,
Elif dostluðudur,
Bunun haricinde,
Nerede bulunur.
205
Nefis unutur Elifi,
Halbuki Elif telifi,
Kitap canlý olursa,
Unutmaz müellifi.
206
Acz ve fakr Nunda,
Dahi ne var bunda,
Nunun tek ümidi,
Elifin dostluðunda.
207
Gönül Elife mahal,
Ýþte size hasbihal,
Elif Nunu sevmeden,
Nunun sevmesi muhal.
208
Elif en acý reçeteyi yazsa,
Nuna bal gibi gelir,
Elif dost olmazsa,
Yaþamak muhal gibi gelir.
209
Elif Mim sevgisi,
Zahirde Nun oldu,
Ýkisinin sevgisi,
Nunda cünun oldu.
210
Öyle sevdir ki seni Nuna,
Sevgin baþým döndürsün,
Ya Elif muhtacým þuna:
Gönül alevi nar-ý cahim söndürsün.
211
Elif aþký geldi mi,
Gönül yanar olur,
Galebe çaldý mý,
Gözler pýnar olur.
212
Arýyorum bir bahane,
Bahaneye baha ne,
Nasib eyle ya Elif,
Kýrklar sofrasý þahane.
213
Nun Eliften memnun,
Manasý nedir bunun,
Elif memnunsa Nundan:
"La havfun aleyhim ve la hüm yahzenun".(Onlara korku yoktur, onlar üzülmezler de.)
214
Nun aciz ve fakir,
Her haline þakir,
Elife liyakat için,
Olamadý ki tahir.
215
Bir Elif dostu görsen,
Kusur etme edepte,
Elifi fail gör sen,
Sakýn takýlma sebepte.
216
Ýþim olmaz dünyalýk gamla,
Bu sebeple gözden akmaz damla,
Elife dost olamamaktan,
Gözyaþý akar devamla.
217
Hikmetinden sual olmaz,
Aþkýndan güzel hal olmaz,
Nun Elifi severse,
Hubb-u Min Allah muhal olmaz.
218
Dostluk bir tercih,
Dosta bir tenbih:
Dost bil Elifi sen,
"Ýnni zanni abdi bih".(Hadis-i kudsi: Ben kulumun zanný üzereyim.)
219
Gönül Elife mekan olsa,
Nefis teslim-i silah eder,
Gönül nefse kaptýrýlsa,
Elif dostluðu gider.
220
Elife hakikat de,
Nefse þüphe dersin,
Mahlükat ne dese,
Hepsine "he" dersin.
221
Elif dost bilmezse,
Her hal Nuna azab,
Dostluga manilere,
Nunda eþed (þiddetli) gazab.
222
Elif dostluðu için,
Yok saydým ameli,
Amel olarak artýk,
Dostluðunu dilemeli.
223
Aðlamayý öðrendim,
Þimdi sira gülmede,
Dost Elifi beðendim,
Nefis hala direnmede.
224
Mim Eliften Nuna Dad baðý,
Mim Nun icin Elife feryad daðý,
Nun Mime salavat kaynaðý,
Salavatlar Nuna Mimden sefaat aðý.
225
Elife olmaktan Dad,
Nun gayrýna dua murad,
Elif Dad olsa, Nun unutulur,
Artýk eNe olmaz maksad.
226
Ne þu alemde ne alem-i melekutta,
Nefsimden hakir þey bulamadim,
Öyle alçak ki hatta,
Onun yüzünden Elife Dad olamadim.
227
Yalvarýþým ki Allaha:
Bir bahane yaratsýn,
Dahil etsin Nunu RICALULLAHA.
Zira onlar Elife Dad olur,
Dualarý baþka kullara maksad olur.
228
Elife "ente ente" dedi,
Alçaklarýn alçaðý,
Kendine "ene ene" dedi,
Kalmadi hiç alacaðý. (nefsi anlatýyor...)
229
Nefsi býraktým, istediðine yakýnsýn,
Gerçek þu: Ya Elif candan da yakýnsýn,
Müdrikemiz aciz kaldi, (müdrike: beynin anlama merkezi)
Öyle bir yakýnlýktasýn.
230
Pilaný yapan Elif,
Uygulayan da Nun,
Olmadýkça muhalif,
Nun hep memnun.
231
Nuna sýrlý bir remiz:
Her zerre senden temiz,
"Sen sensin, ben benim" yerine:
Dediler "duyduk ve itaat ettik Rabbimiz".
232
Elifi hakkýyla anamadim,
Gönülden aþkýyla yanamadým,
Elif dostluðu deryasýna,
Bir lokmacýk banamadým.
233
Elif Nuna Dad olur,
Gönle murad olur,
Elife visal Nuna,
Elzem maksad olur.
234
Hayýr’a hayýr hayrýný bildin mi?
Þehadet kelamý haric,
Lügatinden "la" lafzýný sildin mi?
Ýste Mim ahlaký budur,
Ey Nun ahlakýný ona uydur.
235
Balik batsa yan gider mi,
Elif Dad, gayrý keder mi,
Dala gitmeye mecbursan,
Ten gitse de can gider mi?
236
Yine Nun garib oldu,
Elif aþký galib oldu,
Tüm dostluklardan,
Elif dostluðu cazib oldu.
237
Çare ne þu derde,
Elife nefis perde,
Geri kaldý seferde,
Hani Nun nerde,
Cihad-ý ekberde,
Sürünse de yerde,
Eðilme yok serde,
Þehid makberde.
238
Elif aþkýyla yandý,
Fakat Nun bitmedi,
Gönül alevde kaldý,
Dahi yine tütmedi.
239
Nun. Kaleme ve yazdýklarýna and olsun,(Kalem/1)
Yazmasa ilim neyle korunsun,
Nuna düsen vazife: Yazýlanlar okunsun.
240
Elif aský gönlü daðladý,
Nun inledi, aðladý,
Salih amel yok zaten,
Elif Dadýna bel baðladý.
241
Þu aciz nasýl olsun tahir,
Kelb nefsinden temiz zahir,
Mahlükat müsavidir amma,
Elife Dad olan mahir.
242
Eliften Mime Kaf inzal oldu,
Eliften Nuna Mim irsal oldu,
Hem inzal hem irsale,
Kafirler Dal oldu.
243
Acz ve fakr kanat sana,
Aþk ve sevgi vuslat sana,
Sevgi Eliften gelse,
Her vesileyi atsana.
244
Öyle bir Elif sevdim ki,
Eþi benzeri yok alemlerde,
Onu Dad bildim ki,
Nasil bilsen, öyle muamelelerde.(Kudsi hadis: Ýnni zanni abdi bih = Ben kulumun zanný üzereyim)
245
Aðla gözlerim aðla,
Gönlünü Elife baðla,
Elifi kalb bilir ancak,
Bilmek imkansýz dimaðla.
246
Nefse muhalif olsa,
Selefe halif olsa,
Seveni Elif olsa,
Nuna þeytan neylesin?
247
Bir dost cana bedel,
Ýki dost cihana bedel,
Elife Dada deðer biçemedim,
Kalbi Arþ-ý Rahmana bedel.
248
Elife Dad kýymetini keþfettim,
Elif icin Lamelifi terkettim,
Elifin tahtý gönül imiþ,
Bunu zevkle derkettim.
249
Þu þirin derde deva ne,
Elif aþkýndan Nun divane,
Dad Elif, maksad Islam,
Bundan sonra dava ne?
250
Ne dünya murad bize,
Ne ahiret maksad bize,
Elif Ricalinden eylese,
Kafi Elif olsa Dad bize.
251
Elif Nuna vird olur,
Aþýklara derd olur,
Salikler merd olur,
Gavs(K.S.) bir ferd olur.
252
Taharet þarttýr,
Maharet deðil,
Elif aþki yandýrýr,
Hararet deðil,
Hakaret nefiste,
Mazaret deðil.
253
Mim’de durmalýsýn,
Elife varmak için,
LamElifte durma sakýn,
Nefes almak için,
Kaf kaideleri niçin:
Elife Dad olmak için.
254
Kahve koydum fincana,
Elife Dad bedel bin cana,
Uyku gerekmez Nuna,
Gönül özlemde Baki Sultana.
255
Elif sevgisi doldu gönül,
Sevmez diye soldu gönül,
Eliften önce ham idi,
Elif aþkýyla oldu gönül.
256
Elif gönle gelince,
Hakiki Dost bir olur,
Gönül Elifi sevince,
Kalb atýþý zikir olur.
257
Cennet de gerekmez Nuna,
Muhtaç Elif dostluðuna,
Cehennemde yansýn,
Ne ise mani buna.
258
Bir zamanlar eNe vardý,
Nunu sildim Elif kaldý,
Nefse sevgi akla zarardý,
Nun sevgisini Elif aldý.
259
Dost gönlü mesh eder,
Þerleri fesh eder,
Dostu Elif olanlar,
Asla çekmez keder.
260
Mimde Hiç olmayan,
Elifte Hiç olur mu,
Elifte Hiç olandan,
Hiç geriye kalir mi?
261
Ýlmi arama kitapta,
Ýlmin aslý edepte,
Elifi bilme babta,
Buna vesile sebepte.
262
Elif eazzu min külli Aziz,(Tüm azizlerden daha Aziz)
Nun ise pek aciz,
Elif dost bilse Nunu,
Nun da degil, Hiçiz.
263
Gönül Elif ister,
Lamelif bahane,
Dostu Elif olan,
Ferasette þahane.
264
Kelbi sevindirmek,
Kafi kemik vermek,
Gönlü mesrur etmek,
Elife Dad olmak gerek.
265
Her okunan kitap sanma,
Nice nesneler okunur,
Elif gayri maþuka yanma,
Elif aþký gönle dokunur.
266
Bala þeker katma,
Zehir olur gider,
Elif aþkýný azaltma,
Zikir olur gider.
267
Elif zanný gibi Nunun,
Sorma faydasýný bunun:
Elifi nasýl bilirsen,
Onu öyle bulursun.
268
Elife Dad olsak,
Mime maksad olsak,
Baþka arzu yok Nunda,
Elife murad olsak.
269
Kalb kalbe karþý,
Gönül Elifin arþý,
Gönül bir alem,
Kalb onda çarþý.
270
Göremedim açýk alamet,
Elife dost olduðuma,
Nunda bundan nedamet,
Sebeb olur bir gün solduðuma.
271
Duasý da olmasa Nunun,
Kiymeti nesinde bunun,
Elif Dad bilmez diye,
Nun korkudan mecnun.
272
Ýki Hiç hesapla kaç,
Hep Elife muhtaç,
Elif Hiçe dost ise,
Yok baþka ihtiyaç.
273
Nun Elife karþý mahcub,
Kalbde zikredilir mahbub,
Nun zikre ehil olamadý,
Hicab ehlidir ya Mahbub.
274
Gönül: nedir bu,
Hakka baðdýr bu,
Elif aþkýna düþene,
Sevimli aðdýr bu.
(Devamý yarýn inþallah)
Sosyal Medyada Paylaşın: