ýslaklýk hep annemi hatýrlatýr bana, ýslaklýk bir düþ, benim kaç mevsimlik hüzünlerim oldu, kimse bilmez yaþamýn atýflarýný... ben yeniden fistanýmý kaldýrarak seyrediyorum kendimi içimdeki yangýný...
duru,dupduru bir slovlukla sana düþ diyorum. düþ benim baharýmdýr kimse bilmez.
zamanýn birindeydi, mevsimlik hüzünlerle büyüyordu çocuklar zamanýn kaybolmamýþ þarkýlarýndaydý zerdali süsen binews ve onlar... donuk suratlarýyla bana bakarlardý akþamüstlerinde... donuk suratlarýyla kendilerini boðazlarlardý.
mavi yeþil bej... renkleri vardý.
çoðalarak büyüyordum ben,bir fasýlýn aðzýnda, bir fýsýltýnýn en dibinde kalýyordum/ zamaný ben doðuruyordum bugün/ ve... avuçlarýyla þarký söyleyen, o/ çocuklarý...
2008/ muðla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
anjel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.