Yalnýzlýkla hatýralarda hala gözüm. Gel de bu sensizliði kalbimden zorla sök. Eskiden böyle hüzünlü müydü gökyüzüm? Artýk bir yüzüm yer oldu, diðer yüzüm gök.
Kelimeler boþ, geceler seni sormakta, Yokluðun yangýn, alevler beni sarmakta.
Ayrýlýðýn rengi oldu yaprak sarýsý, Girdi kanýma veda vaktinde sessizce. Darmadaðýn vuruyor aþk, gece yarýsý. Býraktýðýn umutlarýn yarýsý gece.
Gönül biçare, rüzgarlarla savrulmakta, Yaktýðýn yangýnlarla hala kavrulmakta.
Ýmza : rusty30
Sosyal Medyada Paylaşın:
rusty30 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.