Yeter

Yeter

Býrak da gideyim ey zalim gurbet!
Her sabah yoluma çýktýðýn yeter
Ömrümü tükettin vay zalim gurbet!
Baðrýma oklarý sýktýðýn yeter.

Þu sýla hasretim bir an dinmiyor
Yürek alev alev, korun sönmüyor
Hallerim periþan, talih dönmüyor
Boynuma urganý taktýðýn yeter

Kapýnda beklenen yýllar boþuna
Hevesim kalmadý gözün, kaþýna
Artýk minnet etmem soðuk aþýna
Gözümde yaþ olup aktýðýn yeter

Anlamýþ deðilim kime sýcaðýn?
Tenim ýsýnmýyor, soðuk kucaðýn
Yollarýn kapansýn, sönsün ocaðýn!
Gözünü canýma diktiðin yeter

Bu soðuk diyarda artýk yoruldum
Umutla beslendim, düþe sarýldým
Sevdayý unuttum, aþka kýrýldým
Onca hayalimi yýktýðýn yeter.

Yalancý baharýn bitti gözümde
Beynimde fýrtýna, isyan özümde
Nefretin taþýrým solgun yüzümde
Hicranla kavurup yaktýðýn yeter.

Mustafa Hoþoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: