Kömür gözlere bakmak yeter mi yanmak için? Peki gülü utandýracak al yanaklara dalmak? Dikenim olacak dudaklara kanmak peki? Yetiyor acý çekmek için sýradýþý endamýn. Zülfikardan keskin bakýþlarýn parçalýyor içimi. Kaþlarýn kalem olup yazýyor sevdamý. Ay yüzün ýþýk olup aydýnlatýyor yolumu. Þimdi söyle gidersen nasýl bulurum yolumu? Nasýl dayanýrým paramparça kalbimle? O yüzden dur, gitme ,kal yüreðimde. Günden güne elimden gitmen canýmý yakýyor, Ürkütüyor içimi sensiz kalmak! Artýk resimlerin de yetmiyor bahtsýz kalbime, Ve zamanla ölüyor ruhum, Sana ulaþamadýkça. Peki þimdi soruyorum sana? Benim her þeyimken, Niçin beni bir hiç yaparsýn, Gel etme, kal yüreðimde. Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa çiftçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.