devam... SARI GELÝN ben hanký birine a(ð)layayýn dedem hanký birine yansýn, ebem kime aðýt yaksýn anam kimin baþýna varsýn bi anda elde-avýþda yok garaðola ðeden suþludan beter durum borlumbok gambýr gambýr üsdüne velhasýl emmimden habar-mabar yok üsdüne üstlük bobam da esgerden küküm gelmiþ ileç dutar yeri yok napsan bey(h)uda; iresmen adamýn aðzý var dili yok.. samýt, kendine hayýrý yoðuku elinden ne ðelir yengemin davasýna neydebilir dedeme, sürüye-bize ne hayrý olcak ha var ha yok, ha derin; “emmim gibi olmasýn da” esamesi yeterdi emme bu ne hindi bi ðözleri oynayo o ðadak. anacazým üsdüne titireyo “yeycen mi” “iþcen mi” gözünü gapayo “heye demek” anam da bi onu belledi emme bobam gözlerini esla yummayyoru anam “yemeden olmaz” deyoru anam zorla aðzýna soksa da bi türlü boðazýndan geþmeyyoru adam yemeden-iþmeden kesildi emme bellim bellim besbelli garný aç anacaðzým zorunan yedirdi içirdi çapýdýnan su fýsgaynan mammaç emme narasýn; sanýsýn o da bi böbek nayet bi böbek taha ðeldi e(vi)mize gambýr-gambýr üsdüne, anacazým þaþdý ðaldý hanký birine yetecek.. niþlecek, onca nohuz onun eline bakýyoru asbabý, aþý-ekmeði suyu .
gapba felek bizi eyi belledi o seneler taa Yalavaþ gaymakamý geldi köye goya sulf ettiler bizi çobanýmýz Sarý Aðayýnan dedemi n(ih)ayet bu Sarý ereziller Imýz emmimin o(ð)luna bi gýz verdiler hinciki bu “Sarýðelin” yengemi düðünsüz, davýlsýz urbasýz.. kýnasýz . gerçi hani içimiz de almadý ðetti bu namlý yörükgýzý “sarý ðelin”i yüzü ðülmedi ðetdi emme zavallýnýn ne suçu-günahý varýdý o Sarý Ðelin de yandý, Imýz emmim de Imýz emmimin Melit de dedem de, ebem de ben de .
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.