Rasûlüm! De ki:
“Ey câhiller! Gerçek bu iken,
benim Allah’tan baþkasýna
kulluk etmemi mi istiyorsunuz?” (1)
Sana da senden öncekilere de
þu gerçek vahyedildi:
“Eðer Allah’a ortak koþarsan
bütün amellerin kesinlikle boþa gider
ve elbette ziyana uðrayanlardan olursun!”(2)
Öyleyse, yalnýz Allah’a kulluk et
ve þükredenlerden ol! (3)
Onlar Allah’ý,
kudret ve azametine yaraþýr bir þekilde tanýyamadýlar.
Oysa kýyâmet günü yeryüzü bütünüyle
O’nun avucunda ezilip un ufak olacak,
gökler de yine O’nun elinde
dürülmüþ bir hâle gelecektir.
Bu üstün sýfatlarýn sahibi olan Allah,
onlarýn koþtuklarý ortaklardan
çok uzak, çok yücedir. (4)
O Allah, günahlarý baðýþlayan,
tevbeleri kabul eden,
cezalandýrmasý þiddetli,
bununla birlikte lutuf ve ihsâný
çok geniþ olandýr.
O’ndan baþka ilâh yoktur.
Dönüþ yalnýz O’nadýr. (5)
Onlara þöyle karþýlýk verilecek:
“Bunun sebebi þudur:
Tek olan Allah’a imana ve ibâdete çaðrýldýðýnýzda
O’nun birliðini inkâr ediyordunuz.
O’na ortak koþulduðunda ise buna inanýyordunuz.
Artýk hakkýnýzdaki karar,
çok yüce ve çok büyük olan Allah’a aittir!” (6)
O Allah ki,
size kudret ve azametine dâir delillerini göstermekte
ve sizin için gökten rýzýk indirmektedir.
Fakat ancak gönülden Allah’a yönelen kimse,
bunlar üzerinde düþünüp öðüt alýr. (7)
Öyleyse ey mü’minler,
kâfirlerin hoþuna gitmese de
her türlü þirk ve gösteriþten uzak durup
ibâdet ve taati yalnýzca Allah’a has kýlarak
O’na yalvarýn! (8)
Dereceleri yükselten ve arþýn sahibi olan Allah,
o büyük buluþma gününün dehþeti ile
korkutmak üzere kendi emrinden olan vahyi
kullarýndan dilediðine indirir. (9)
Allah, hak ve adâletle hüküm verir.
Onlarýn Allah’tan baþka yalvardýklarý ise
hiçbir þeye hükmedemezler.
Þüphesiz Allah, evet O,
her þeyi hakkiyle iþiten,
hakkiyle görendir (10)
Rasûlüm! De ki:
“Bana, Rabbimden apaçýk deliller geldikten sonra,
sizin Allah’tan baþka yalvardýðýnýz putlara
kulluk yapmam kesinlikle yasaklandý.
Bana
bütün varlýðýmla Âlemlerin Rabbi’ne
teslim olmam emredildi.” (11)
Rasûlüm! De ki:
“Ben de ancak sizin gibi bir insaným.
Ama bana sizin ilâhýnýzýn bir tek ilâh olduðu vahyediliyor.
Þu halde dosdoðru O’na yönelin
ve günahlarýnýz için O’ndan baðýþlanma dileyin!”
Gerçek ortadayken,
O’na ortak koþanlarýn vay hâline!(12)
Onlar zekâtý vermezler.
Âhireti de zâten büsbütün inkâr içindedirler. (13)
De ki:
“Siz yeryüzünü iki günde yaratan Allah’ý
inkâr edip de
baþkalarýný ona denk mi tutuyorsunuz?
Oysa O,
bütün âlemlerin Rabbidir!” (14)
Geceyle gündüz,
güneþ ve ay
Allah’ýn birliðini ve kudretini gösteren delillerdendir.
Siz güneþe de aya da secde etmeyin;
her þeyi olduðu gibi bunlarý da yaratan Allah’a
secde edin,
eðer sadece O’na kulluk yapacaksanýz. (15)
Þâyet inkârcýlar,
büyüklük taslayýp Allah’a secdeden yüz çevirirlerse,
þunu bilsinler ki,
Rabbinin katýnda bulunanlar,
gece gündüz býkýp usanmadan
O’nu tesbihte bulunur;
O’nun þânýna yaraþmayan
her türlü kusurdan yüce olduðunu
ilan ve ikrar ederler. (16)
(1) Zümer / 64. Ayet (2) Zümer / 65. Ayet (3) Zümer / 66. Ayet
(4) Zümer / 67. Ayet (5) Mü’min / 3. Ayet (6) Mü’min / 12. Ayet
(7) Mü’min / 13. Ayet (8) Mü’min / 14. Ayet (9) Mü’min / 15. Ayet
(10) Mü’min / 20. Ayet (11) Mü’min / 66. Ayet (12) Fussilet / 6. Ayet
(13) Fussilet / 7. Ayet (14) Fussilet / 9. Ayet (15) Fussilet / 37. Ayet
(16) Fussilet / 38. Ayet