YARINLARDA HEP YALNIZ KALDIK
Doðmamýþtý güneþ þimalin yönüne doðru.
Engin ýrmaklarýn titrek sesiyle
Reva görülmüþtü bize yabani beyinliler.
Ýn cin top oynanmýþken dünlerimizle
Nara attýk neþeli günler gelir diye.
Irmaklar puslu limanlara doðru akmýþken
Ramak kalmýþtý ruhi dengesizlikleri görmeye
Muvaffak olamadan kýtlýklar içinde býrakýldýk.
Aynanýn diðer tarafýný göremeden
Kiminin yakýnýnda kiminin de uzaðýnda kaldýk.
Yarýnlara yalnýzlýklarýmýzla uzandýk.
Armut aðaçlarýna dadandýk ama nafile
Razý olduk hakka yürüyen nesnelerden
Islak zeminlerde hep tepetaklak düþtük.
Ne yazýk ki tüm zeminlere takýldý adýmlarýmýz
Lal oldu dilimiz küstürüldü emeðimiz
Acýmasýzca dövüldük küstürüldük.
Rakýmlarý yüksek yollarda
Dayanýlmasý mümkün olmayan düþüncelere
Akýl almaz davalara tanýklýk ettik.
Hepten kaybettik sahip olduðumuz deðerleri.
En güzel hatýralarý gözümüzün önünden silip
Paspasýn altýna sigaramýzýn küllerini savurduk.
Yeniden baþladýk hayata ama olmadý.
Aðlamaklý düþlerin içinde boðula boðula
Lanetli duvarlarla buluþtuk ve tümden yýkýldýk.
Nimetin büyük deðerini bilmiþken
Liyakatsizlikler baþýný yerden yere almýþken
Zan altýnda her evrede býrakýldýk.
Kifayetsizliklere bulaþmýþ yaþamlarla
Amansýz hastalýklarla ateþler içinde býrakýldýk.
Liberalizm yolunda gönülden sahaf olduk.
Daraltýldý bize gittiðimiz tüm ecvarlar
Iþýðýmýz karardý hiçbir þey tadýnda býrakýlmadý
Kýyamet kopmuþ gibi süzüldük biz ey halkým.
Mehmet Öksüz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.