HAYAT HİKAYEM (28) - SONUÇ

Oðlum geçmiþime dönüp bakýnca
Kýzýyorum kendime biteviye
Bugünüme þükür, ancak yine de
Kafi deðil bulunduðum seviye


Bundandýr bilmezsin nasýl piþmaným
Zamanýnda yokluk ile vuruþtum
Sandým ki yaþamak, kazanmak kolay
Ömrüm boyu güçlüklerle yarýþtým


Oysa baþtan sýký tutsaydým iþi
Bugünkü halime tarif yetmezdi
Güvenirdi annem, babam, akraba
Lakin bununla da sorun bitmezdi


Kendimi tanýyýp anlayamadým
Kullanmadým zeka, marifetimi
Daha fazlasýný baþarmak varken
Yükseðe kurmadým akibetimi


Doðduðunda evde memura mahsus
Ýki maaþ vardý pek müþkül geçim
Toplamda yarýsý borçlara gider
Diðer yarýsýyla ne mümkün geçim


Þu da var ki ailenin düsturu
Ýyi insan olmak idi çabamýz
Kimseyi üzmeyin, kýrýp, dökmeyin
Diye öðütlerdi anne, babamýz


Onlara layýk bir evlat olmanýn
Hazzýný yaþamak büyük bir servet
Helale haramý karýþtýrmadan
Yaþamak elbette en büyük mürvet



(Arþiv 16.03.1999)





Sosyal Medyada Paylaşın:

AYDINK Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜLMEK SANA YAKIŞIYOR.. SENİN YERİN AYRI BENDE HAK, HUKUK, ADAMLIK… SENİ SENİN GİBİLER SEVSİN YÖRÜK KIZI... ÖMÜR TÖRPÜSÜ.. BEN BİR GÜZEL SEVDİM.. KÖPEK VE İNSAN.. SENİ BEKLERKEN SEN KADERİMSİN ..