hayat, engelli bir koþu gibi
her günün tekrarýnda ne ki
feryadý duyulmayan haykýrýþ
içimde aciz bir çocuk.
sadra þifa vermedi
derunumda parlayan umut
yaþlýlýk, saygý ve tecrübeydi
þimdi çürümüþ bir dal gibi.
hangi yolun yolcusuyuz
tükettikçe tükeniyoruz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.