Zaman bir rüzgar gibi ömrümde esti, geçti Gençliðimde gönlüm hep, güzel olaný seçti Her çiçekte bir damla bal bulsa aldý içti Sonra baktým elimde kalan sadece hiçti...
Pusulasýz gezdim hep, hayat denen ummanda Aklým yolcu gibiydi, gönlümdeydi kumanda Hiçbir kaza yapmadým, onca siste, dumanda Güzellikler yaþadým girdiðim her limanda....
Hem gül fidelerimi çorak topraða diktim Hem de saplarýný hep kendi elimle büktüm, Gün geldi, sevdalarý yüreðimden ben söktüm Derdimi kederimi bu þiirlere döktüm....
Yýllarca hep çiçekli bahçelerde dolaþtým Haram ve ucuz olan zevkleri çoktan aþtým Sonra gerçek ve helal gülistana ulaþtým Huzur kendi bahçemde, bulunca ben de þaþtým.
Gönlümü kapatmadým, kulak verdim her sese Geçti ömrüm telâþla böyle nefes nefese Ýþte geldim, gidiyorum, selâm olsun herkese Þimdi sizden helâllik ister Ünal Beþkese
Ünal Beþkese (2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.