Köpüðünde umut aradýðým
Mavisi kýrýk bir dalgayken
Kýyýma vuran sesi
Artýk bir rüzgar savrukluðu iliþti
Dudaklarýnýn sarnýcýna
Kýrýldým
Denizli kentlere
Sýðýnýp
Bir bulutun kuytusuna
Eskiyen düþlerimden tutundum
Göðün maviliðine
Kaldýrýp baþýmý
Gökyüzüne
Her sabah
Yeniden aldandým
Günün
Umut olduðuna
Oysa
Biliyordum
Eskirken gözlerimde türküler
Mevsim zanlýsýydý hüzün
Ve
Cesur gülüþlerimle
Korkak adýmlarým arasýna sýkýþan
Çoðul yalnýzlýðýmdý
Sokaklarda sürüklenen
Kalabalýklar içinde
Bu bir baþýnalýðým..
Taylan KOÇ