AVARE

Ey peyker û gömleksiz dünya!
Bu can,kýskanç nevada bedbaht
Bu sükut,ayrýlýk sokaðýnda þah û taht.

Oldu sema,sana seda ile bed-u baht
Ne dem düþünse seni billur bakýþlýn,
Yok olur aniden arz-u yevâ ile sefahat.

Fani midir,bilinmez vicdanýn
Baki midir,ölçülemez ihanet-i ayrýlýðýn?

Ýhanet mi,bilemedim ey yar
Diyar diyar gezdim de göremedim,
Bir meçhul divane oldum da öðrenemedim
Ne çareyi ne de çarenin bin û bin avare halini...

Cennet saydým benliðimde saklý olan seni,
Meðerse cehennemden farký yokmuþ
Geç ama çok geç anladým kalbimin sensiz halini...

Bir sonbahar çiçeði gibiydi kýrýk vicdanýn,
Dem û dem de varlýksýz oldu masumane ayrýlýðýn.

Ey kar kristallerini ýþýk zanneden yar;
Cennette olsaydý bu yaralý can,
Hakimi de,zül-celali de sen sanýp yol alýr mýydý ey canan?

Ey payitaht yolunda,yolunu þaþýrmýþ avare-i ben!
Þu gökyüzü toprak,toprak ise yaðmur olsa
Þu insanoðlu yýlan bakýþlý simalarýndan,
Korkusuz zannedilen yorgun istikballerinden vazgeçse;
Sen o dem diyebilir misin ki, Allah yoktur?
Haþa ve kellâ!

LARDES SYMPRA
Sosyal Medyada Paylaşın: