BEN SANA HİÇ KÜSMEDİM

Ben sana bakýnca bir sen görmedim,
Özünde, gözünde çok þeyler gördüm,
Gördüklerim bana hafýza oldu,
Geçmiþten günüme bir akýþ gördüm.

Sen deðil miydin inancýma sancaktar olan?
Malazgirt’ten Anadolu’ya kapýlar açan?
Sen deðil miydin Selahattin Eyyübi Kudüs fatihi,
Çað açýp çað kapatan Sultan Fatih’i?
Sen deðil miydin “Çanakkale geçilmez” diyen?
Yine sen deðil miydin On beþ temmuz gecesi “yenilmem” diyen?

Sen þanlý bir tarihsin, asil bir millet,
Dünüme bir sevda, bu güne kuvvet,
Yarýna dua dua büyüyen devlet.
Sen busun lakin; farkýnda mýsýn,
Fetihe yakýn mý uzakta mýsýn,
Yoksa oyunda oynaþta mýsýn?
Böyle düþününce içim burkulur
Umudumu kesmem ve dahi küsmem,
Desem de; yapamam yürek kavrulur.

Beklerim hatalardan arýnýþýný,
Ýnançla harman olup diksen baþýný.

Özünle sözün ayrý da dursa,
Yaþantýn bir garip, acayip olsa,
Þeytan madalyayý boynuna taksa,
Umudumu kesmem umudum sende,
Sen dönene kadar beklerim ben de.

Bilirim içinde temiz vicdan var,
Dýþýnda bir hata içte keder var,
Nasuh bir tövbede açýk kapý var,
Küsmedim küsemem sana duam var.
Haydi sen de boþ durma!
Seni bir bekleyen var,
Yönel kadir Rabbine, O’nda huzur,
O’nda rahmet, O’nda kerem lütuf var.
Sende þanlý bir mazi koskocaman yürek var, o yüreði dolduran sarsýlmaz bir iman var,
Ýþte bu yüzden ben sana hiç küsmedim, hiç küsmedim hiç… hiç…


Sosyal Medyada Paylaşın: