eylül’de gelme
baþýmý kaldýrýnca fark ettim
göðün avlusu maviymiþ
bütün hüzünler sarý
yüzümü aynalar keser sarýya
gözlerin gözlerimden sararýr
sen sararan yapraklarý görürsün
aslýnda baharda yeþeren umutlardýr sararan
eylül’de;
güneþ yorgunluðunu
bulutlar gözyaþlarýný
aðaçlar yapraklarýný
demir pasýný kusar
bense çiðnenilmiþ ömürleri kusarým
resim çizsem hep potin
þiir yazsam hep hüzün
türkü söylesem hep aðýt olur
uyuyamam
kelepçelendi uykularým
daraðaçlarý girer rüyalarýma
aðlayamam
aðlarsam bir nesil utanýr benden
umuda pusudur eylül
ayaklarýmýn altýndaki kan kýnalý tuz
bozkýrdaki aðaçsýz güz
kuþlarda göç
sarýda ruhsal bir öçtür
gökyüzünden gözyaþý saðdým
söz düþtü
yenildim anne
gönderdiðin mektuplarý öp
eylüller’de sararým yaralarýma
eylül’de gelme
anlasana eylül bizde hüzün
biz eylül’den sürgünüz
02/09/08-Antalya
Sýtký Özkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.