Bir Hasret Şiiri

Henüz alýþmadým beton dünyaya,
Arýyý, peteði, balý özledim.
Bazen traktörle bazense yaya,
Yaylaya gittiðim yolu özledim.

Ala þafak oba olur ayakta,
Bazlama piþirir ninem ocakta.
Kimi çayýrlarda kimi koyakta,
Çobanýn güttüðü malý özledim.

Yahyalý daðlarý ardýçla meþe,
Çocuklukta kaldý doyulmaz neþe.
Oynadýk sokakta kardeþ kardeþe,
Çaðlayla bezenen dalý özledim.

Topraktýr çiftçinin derdi dermaný,
Ya nasip diyerek vurur týrpaný.
Dedemin sabýrla hasat zamaný
Harman savurduðu yeli özledim.

Geniþ düzlüklerin yeþil özünde,
Kara demlik tüter tezek közünde.
Anamýn þükürle suyun gözünde
Sofraya serdiði çulu özledim.

Sessizce kar yaðar bizim vâdiye,
Mevla’dan bizlere beyaz hediye.
Çocuklar kayýp da düþmesin diye
Buza döktükleri külü özledim.

Tertemiz sayfaya yazarlar yazý,
Bazen neþe taþýr bazen de sýzý.
Postacýyý bekler erkeði kýzý,
Zarfýn üstündeki pulu özledim.

Nice sýrlar dolu aþk bâdesinde,
Yurdun destan dolu her beldesinde,
Uzun kýþ gecesi köy kahvesinde
Ozanýn vurduðu teli özledim.

Sevgiyle sabýrla ilmeði atan,
Hânelerimize bereket katan,
Evladý gönlünde þefkatle tutan
Kýnalý, nasýrlý eli özledim.

Ustalar evleri kerpiçle örer,
Sabreden yürekler murada erer.
Ocaða gelenler edeple girer
Tahta kapýlarý, dili özledim

Köyü, kültürünü unutma aman !
Vatan sevgisinin kaynaðý iman.
Fani saltanata erdiði zaman
Özünden kopmayan kulu özledim.

Sosyal Medyada Paylaşın: