Solan bir günün arkasýndan
Hüznü çiseliyor parmak uçlarým
Gölgemi sürüklüyorum
Karanlýða müptela daðlara
Aþinayým ben de bu ara
Yüzümde eskiyen yýllara
Hatýralar! Ah ne büyük hediye!
Bir de hayatýmdan eksilen sen
Yani bir de unutmak olmasa!
Kendime kesmiþim cümle gidiþlerin kefaretini
Senden muhacir olurken
Oysa ben tanrýdan misafirdim sana
Gelmeyi ben istememiþtim
Sensizliði de ben seçmedim
Heyhat!
Hercai yüreðine kutlu merasimlerin
Sýðmadýðýný bilememiþim
Bilememiþim herkesin dünyayý
Kendi kalbi gibi bildiðini
Yine de aldýrmamýþým
Yoksul ve yoksun oluþuma
Cüret etmiþim bir masal ahengine
Oysa masallar da kaderi zengin olanlara güzelmiþ
Prenses düþleri kurmak
Ne haddime
Sýrtýmda kamburlaþan köhnemiþ dünyayý
Emanet aldýðým nefesleri öderken
Hiçe saymak ne kelime?
Ne kelime öyle kallavi hayaller kurmak
Ve olamayaný oldurmak
Bir kere düþmüþüz aczin ellerine
Düþlerimi sana kurmak ne haddime
Hele de aklýmýn pusatýyla
Günbegün
Kýyarken kendime
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.