Ben Kendime Yeterim

Kýþýn dondurucu soðuðundan
Yazýn kavurucu sýcaðýndan
Gündüzün kör eden ýþýltýsýndan
Þehrin saðýr eden kalabalýk gürültüsünden
Ve insanlarýn ikiyüzlülüðünden býktým


Ne zaman baþým sýkýþsa karanlýða sýðýnýyorum
Bazen de yalnýzlýðýma
Sarýp sarmalýyor beni
Bir ben anlýyor beni hiç hesap sormadan
Bir karþýlýk beklemeden olduðum gibi kabulleniyor beni


Her þey tam da istediðim gibi ne eksik ne fazla
Kafama estiðinde dýþarý çýkýyorum
Sahilde dolaþýyorum adým adým
Yorulup sýkýlýnca eve dönüyorum
Miskin miskin evde oturuyorum
Bir karýþaným edenim yok


Kimsenin beni acýmasýna
Kol kanat germesine
Veya yardýmýna ihtiyacým yok
Ben kendime yeterim


Bir ben nazýmý çekiyorum
Bazen de sebepsiz yere kýrýyorum kendimi
Ama kendimle ters düþmekten
Kýrmaktan ve incitmekten imtina ediyorum
Hiç farkýnda olmadan belki de kandýrýyorum kendimi


Bazen bir küsüp bir barýþýyoruz
Aynada baktýðým yüze gülümsüyorum
Güçlü görünmeye çalýþýyorum kendime karþý
Aslýnda kendimi arýyorum
Kim bilir belki çok uzaklardan
Neredeyim bilmiyorum
Kimse farkýnda deðil içimdeki feryadýn
Ve bir uçurumun kenarýndayým acýnasý hayatýn.

Tarih:03.08.2022 ______________________________

Sosyal Medyada Paylaşın: