OJELİ TIRNAKLARIN DA TOPUKLU AYAKKABILARIN DA ÖLÜMLÜDÜR Râzı.
OJELİ TIRNAKLARIN DA TOPUKLU AYAKKABILARIN DA ÖLÜMLÜDÜR
Saatine bak kadýným Akrep nefes aldýkça her þey ölür Giden ölür kalan ölür Kiminin yumruðunda yuva yapmýþ nefret kiminin göðsünde s/akladýðý þefkat ölür Akrep iþin içindeyse duvaðýn ardýndaki ateþ bile söner de kalbinde kundaklayýp salladýðýn aþk ölür
Saatine bak kadýným Tüm akrepler uçuruma koþar her adýmýnda ol emriyle var olan bir þeyler ölür -evet gökkuþaðýnýn bile rengi sökülür- Topuklu ayakkabýlar ölür kara lastik de izci yeminin ve günlüklerin de Siyah önlük beyaz yaka mazide çürür Alýn terinin kaydýný tutanlar ilelebet kalýr sanma çocukluk hayallerin gibi onlar da ölür
Saatine bak kadýným Zamanýn pimi çekilmiþtir milyar yýl önce Geri alýnmaz o emir ojeli týrnaklarýn da markalý çantalarýn da ölür Sahiplendiðin kedi doyurduðun sokak köpeði ayak basýlmayan bir yere usulca gömülür Küstüðün ölür sarýldýðýn ölür evet gölgen de ölür Duvara yazdýðýn sloganlar kalýr sanma aðaca kazýdýðýn isim de ölür Salýncaklar ölür kaldýrýmlar ölür banklar ölür ve sonra karþýlýklý anlatýlan hikayeler anonime sürülür
Saatine bak kadýným Takvim yapraklarýna kusar akrep cesetleri Attila Ýlhan ölür Necip Fazýl ölür Piraye ölümsüzdür derlerse kanma Celile de Muazzez de Marilyn de ölür Böyledir yazgý deðiþmez -Salome’nin tasmasý boynunda- Tanrý öldü diyen de ölür Gözlüðün sapý kýrýlýr kalemin ucu aðacýn dalý Kelimeler sonsuza açýlan kapý mý hayýr onlar da harf harf kýrýlýr Bak tarih ölmüþ diller mezarlýðýdýr
Saatine bak kadýným Akrep kýyameti özlerken güneþ ölür ay ölür Gencecik fidanlar umudu düþlerken onlara güneþi göstermeden asanlar ölür Firavunun ölümsüzlüðü palavra bir asa yeter Kýzýldeniz’e gömülür Bir ayet gelir Lat da ölür Uzza da Sað kolu altýn olsa ne gam Hübel de ölür hamalý Luhay da Ama kadýným Hacerul Esved de ölür Kabe’nin duvarýna saklansa da Kuþlarla konuþan Süleyman ölür kimse fark etmeden tahtýnda
Saatine bak kadýným Akrep merhaba demez kimseye hoþça kal da Post’a kurulur Biz semazenler gibi dönerken avucunda ses ölür zikir ölür meydan ölür Aþka yol olsun diye koparýlýr papatya Yuvadan atýlan kýrlangýç ölür
Saatine bak kadýným Akrebin iðnesi ne ki Azrail görmezden gelir de yürür Ama kadýným o elveda bir kere çýkarsa aðzýndan görmezden gelemez sana Allah’ý sevdiren bu adam ölür
Özgür Saraç/Râzý 310722denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Râzı. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.